Op zoek naar de Geelbanderebia – Erebia flavofasciata

Half juli ben ik samen met Jordi en mijn schoonvader richting Zwitserland gereden. Zoals altijd is het leuk om de bergen in te gaan, maar dit keer had ik ook een nieuwe plek waar ik de Geelbanderebia – Erebia flavofasciata hoopte te kunnen vinden. Na een toch wel erg lange rit waarvan de laatste 2 uur in het donker over hele kleine slingerweggetjes kwamen we midden in de nacht aan op de plek van bestemming. Het was echt koud en er stond een redelijke wind. Totaal niet waar w op gehoopt hadden. Een paar uurtjes slapen we in de auto om bij het eerste licht wakker te worden en op zoek te gaan. Na een kwartiertje lopen zijn we al redelijk verkleumd en is onze verwachting gedaald naar het nul punt. Hoewel het gebied en mooi uit ziet, is er geen vlinder te vinden, ook ligt er hier en daar nog sneeuw. Na een poos zoeken vinden we een paar gewone vlindertjes en proberen er het beste van te maken. Voor het eerst vind ik een slapende Witbonte parelmoervlinder, maar het vlindertje zit midden in een pol gras en ik kan er helaas niet bij voor een foto. Even later vind ik hoekje dat meer in de luwte ligt en hier vind ik gelukkig een paar Darwins hooibeestje – Coenonympha darwiniana die wel mooi zitten. Het is nog even haasten want het zonnetje begint al te schijnen, maar voordat de vlinders beginnen te vliegen kan ik nog snel een leuk plaatje schieten.

Nu het ondertussen warm genoeg is vliegen er zoals altijd toch weer genoeg vlindertjes rond. Ook komen we de eerste Erebia’s tegen, maar geen lijkt er op de Geelbanderebia die ik zoek. Nadat de eerste 20 Erebia’s niet van de soort blijken te zijn die ik zoek, komt er eindelijk eentje langs vliegen die er toch wel bijzonder uit ziet. En ja, eindelijk de eerste Geelbanderebia gevonden. Super leuk, aangezien ik hier al een paar jaar naar op zoek ben. De foto maken is dan nog een beetje een uitdaging, maar omdat het niet heel erg warm is en er zo af en toe wat wolken langs komen gaat het vlindertje zo nu en dan even rustig zitten. Na twee uurtjes zoeken en fotograferen, zijn we denk ik een drietal van deze vlinders tegen gekomen en heb ik prima foto’s kunnen maken.

Op weg terug naar de auto zoeken en klikken we nog wat plaatjes. Aangezien we hier de rest van de dag niet erg veel meer zullen kunnen doen en we eigenlijk ook niet zin hebben hier de volgende ochtend weer rond te lopen verzinnen we een ander plan. We besluiten om richting Aosta in Italië te gaan rijden. Al met al is dat een paar uur rijden, maar we gaan er niet vanuit dat we dezelfde dag nog foto’s gaan maken en kunnen dus op ons gemak rijden. hier en daar stappen we nog even uit voor wat eten of een foto, en eind van de middag komen we aan op de volgende plek.

Omdat het nog niet donker is gaan we nog even snel kijken of we al wat vlinders kunnen vinden om het zoeken de volgende ochtend wat makkelijker te maken. Natuurlijk hopen we een mooie foto van het Aosta esparcetteblauwtje te maken. Na een poosje rond lopen komen we maar twee van deze vlindertjes tegen en ook vliegen ze door de hoge temperatuur nog vrij veel rond. Verder ziet het gebied er helaas verdroogd uit en zijn er weinig andere vlinders te vinden. Omdat het geen zin heeft langer te blijven lopen we terug voor een hapje en een drankje. Daarna lekker slapen met z’n drieën in de auto.

Vanwege de bergen komt de zon niet zo vroeg op en dus gaat de wekker dit keer ook niet heel erg vroeg gelukkig. We hebben tijd genoeg om te zoeken, wat ook zeker nodig blijkt te zijn. Uiteindelijk weten we toch een viertal blauwtjes te vinden. Omdat het veel langer duurt dan gedacht voor dat de zon op het veldje staat waar we zitten beginnen we in de schaduw. Normaal niet ideaal, maar in dit geval geeft het wel een mooi pastel keurig plaatje.

Helaas wacht het vlindertje niet tot de zon zo ver is, en voor die tijd vliegt hij of zei al weer vrolijk rond. Na nog wat andere plaatjes gemaakt te hebben vinden we een Grote saterzandoog – Satyrus ferula die een beetje mee wil werken voor de foto. En dan is het weer tijd om de spullen te pakken en verder te rijden.

Na een uur of drie rijden komen we aan bij de plaats Susa. In het Susa dal hopen we nog een bijzonder Esparcette blauwtje te vinden. Voor ons alle drie is het de eerste keer dat we hier zijn, dus hebben geen idee wat te verwachten. Vandaar dat het ook erg tegen valt, als het een onbegaanbare steile helling blijkt te zijn. We zoeken een uurtje, maar zien dan ook in dat dit geen succes op zal leveren, en dus zit er niks anders op om de spullen weer in te pakken en verder te gaan en we rijden verder naar de omgeving van Briancon, Frankrijk.

Als we aankomen is het nog heerlijk warm en vinden we verschillende drinkplekken met tientallen blauwtjes. Ook vliegen er redelijke aantallen van de Alpenparelmoervlinder – Melitaea varia rond. Op het eerste gezicht ziet het er prima uit. Om de omgeving nog wat beter te verkennen zoeken we ook wat hoger gelegen delen en daar vinden we zeker twintig druk vliegende Witbonte parelmoervlinder – Euphydryas cynthia. Aangezien ik dit een van de mooiste vlinders vind, besluit ik al vast hier de volgende ochtend te starten. Maar voor de zon onder gaat gaan we eerst nog even kijken bij alle blauwtjes en parelmoervlindertjes op een wat lager gelegen deel. Als het dan eenmaal wat frisser is geworden blijken de meeste vlinders ook compleet verdwenen te zijn. Er zit hier en daar nog een enkeling, maar de grote aantallen waar we op hoopten zijn weg. Ik kom gelukkig nog een Berggentiaanblauwtje – Maculinea rebeli tegen, een soort die ik niet vaak zie in de alpen en dus ga ik bij gebrek aan beter hier maar wat foto’s van maken, voordat het helemaal donker is.

Na een koude nacht in de auto moeten we natuurlijk zo snel mogelijk op zoek naar vlinders. Jordi besluit bij het lager gelegen stuk te blijven en ik wil toch proberen de Witbonte parelmoervlinders te vinden. Als ik even later boven aan kom sta ik midden in de harde en ijskoude wind. Ik kom verschillende prachtig zittende parelmoervlindertjes tegen, maar ze zijn niet witbont en ze wapperen als een vlag op en neer. onbegonnen werk dus. Zo snel mogelijk stap ik weer in de auto om terug te rijden om daar een wat meer in de luwte liggend plekje te vinden. Eenmaal aangekomen is Jordi al lekker foto’s aan het maken en vlindertjes zitten nog mooi stil. Snel ga ik ook aan de slag en probeer wat te maken van de Alpenparelmoervlinders die al bijna beginnen te vliegen. Met een beetje geluk vind ik er nog eentje die net in de schaduw van een boom zit.

Vervolgens loop ik nog een paar uur achter van alles aan, maar zonder resultaat. Wanneer het dan opeens een beetje begint te betrekken gaan er hier en daar toch wat vlinders zitten en heb ik geluk met een mooie Herdersparelmoervlinder – Boloria pales. Dan is het toch wel afgelopen en gaan we langzaam richting huis.

Omdat we toch nog graag even foto’s willen maken rijden we naar de Eifel in Duitsland. Vanaf hier zijn we snel weer thuis in Nederland, en kunnen we toch nog gebruik maken van het mooie weer. We besluiten om op zoek te gaan naar Bleke blauwtjes die in de tijd in grote aantallen te vinden zijn. Als we eenmaal aankomen in het donker zien we in de koplampen van de auto de eerste vlinders al zitten. We zitten dus in ieder geval op de juiste plek.

Als we de laatste gebroken nacht in de auto weer overleefd hebben gaan vol goede moed op zoek. Eigenlijk onnodig, want je struikelt over de vlindertjes. Overal om je heen zit wel ergens een Bleek blauwtje. Om hier vervolgens een mooie foto van te maken is weer een heel ander verhaal. Na ontelbaar veel opties bekeken te hebben, kom ik er nog niet uit en maak ik toch maar wat close-ups. Eerst maak ik wat foto’s van een vrouwtje. Vaak kies ik voor de mooie blauwe mannetjes, maar ook het vrouwtje is prachtig olijf groen / bruin van de binnenkant. Uiteindelijk vind ik ook een perfect vers mannetje, en dan is dat toch nog wel even wat mooier. Wat een prachtig beestje.

Links naar de verschillende foto’s:

• Alpenparelmoervlinder – Melitaea varia
• Alpenzijde erebia – Erebia mnestra
• Aosta esparcetteblauwtje – Polyommatus humedasae
• Berggentiaanblauwtje – Maculinea rebeli
• Bergresedawitje – Pontia callidice
• Bleek blauwtje – Lysandra coridon
• Darwins hooibeestje – Coenonympha darwiniana
• Geelbanderebia – Erebia flavofasciata
• Groot geaderd witje – Aporia crataegi
• Grote saterzandoog – Satyrus ferula
• Herdersparelmoervlinder – Boloria pales
• Moerasparelmoervlinder – Euphydryas aurinia
• Vlaggewikkeblauwtje – Polyommatus eros