In de mei vakantie (eind april) zijn we voor het eerst met het vliegtuig op stap geweest. Het is een weekje Sicilië, Italië geworden. We hadden een grote kamer geboekt in een omgebouwde boerderij te midden van een citroen boomgaard. Al met al een prachtig plekje, met veel Siciliaanse muurhagedis – Podarcis wagleriana en af en toe een Moorse muurgekko – Tarentola mauritanica. Ik had me voorgesteld dat er ook wel vlinders rond zouden vliegen, maar dat viel nogal tegen. Ook vond ik het eiland erg vies en overal waar je kwam lag er afval op straat en in de berm.
Naast het bezoeken van dorpjes en verschillende oudheden, moesten we natuurlijk ook de vulkaan Etna zien. Tijdens de auto rit naar de vulkaan zag ik hier en daar al een Oostelijk oranjetipje – Anthocharis damone vliegen, en had goede hoop de vlindertjes op de vulkaan te kunnen vinden. Na het eerste stuk met de kabelbaan omhoog te zijn gegaan, komen we uit op een soort maanlandschap waar geen bloem of vlinder meer te zien is. We maken een schitterende wandeling door dit bizarre landschap, maar vlinderen zit er deze dag niet in.
Familie op vulkaan de Etna (Sicilië)
Enthousiast van de vlinders die ik heb zien vliegen, moet ik de volgende dag op zoek. In alle vroegte, als het nog donker is ga ik op stap om vlinders te zoeken. Eenmaal aangekomen op de plek waar ik het Oostelijk oranjetipje – Anthocharis damone hoop te vinden, is het al snel raak en weet ik een paar vlindertjes slapend op de waardplant te vinden. Omdat ik aan de voet van de Etna aan het zoeken ben, hoopt zich wat dunnen bewolking op tegen de vulkaan en heb ik helaas geen zon. Ondanks dat ik alleen foto’s met gesloten vleugels maak, ben ik toch tevreden met de foto’s, en dat ik deze bijzondere soort gevonden heb. Rond een uurtje of 9 ben ik weer terug bij de familie en maken we er weer een gezellige dag van.
Omdat ik toch graag nog een foto met open vleugels wil maken, ga ik de volgende dag terug naar dezelfde plek. Het weer ziet er prima uit, maar als ik aan kom op de plek van bestemming is het hier weer bewolkt, en dus weer geen foto met open vleugels. Wel leuk dat ik een paartje vind, die samen de nacht doorgebracht heeft op de waardplant (Wede).
Oostelijk oranjetipje – Anthocharis damone op waardplant
Aangezien ik niet erg veel dagen meer heb, en ook niet te moe wil zijn kies ik nog een laatste ochtend uit om op zoek te gaan. Dit keer is het gelukkig wel mooi helder, drie maal is scheepsrecht… Met veel moeite weet ik een mannetje en vrouwtje open te fotograferen. Wat een fantastisch mooie vlindertjes zijn dit, en een geluk dat ze nog onbeschadigd zijn.
Oostelijk oranjetipje – Anthocharis damone
Als het tegen een uurtje of 07:15 al weer te warm aan het worden is en ik langzamerhand richting mijn auto loop om weer weg te gaan, vliegt er een vreemde vlinder langs. Snel maak ik een foto voordat de vlinder er weer als een gek vandoor gaat. De vlinder is een Italiaanse pijpbloemvlinder – Zerynthia cassandra. Geen super foto, maar erg leuk om onverwacht een nieuwe soort tegen te komen.
Italiaanse pijpbloemvlinder – Zerynthia cassandra
Na deze prachtige ochtend komt mijn camera niet meer uit mijn tas en genieten we nog even met zijn vieren van het laatste stukje vakantie.