Zwitserland / Oostenrijk – 23/27-08-15

Rond een uurtje of drie s’middags vertrek ik samen met Jordi en mijn schoonvader richting Zwitserland. Ergens tegen middernacht komen we aan op de Albulapas en onder het genot van een biertje genieten we van de Perseiden (vallende sterren). Na een uurtje maken we ons op voor een paar uurtjes slapen in de auto.

Na een uurtje of vijf gelegen te hebben gaan we rond zes uur op stap op zoek naar vlinders. Zoals wel vaker dit jaar vallen de aantallen vlinders erg tegen, we vinden wat Bleke blauwtjes en Witstreepblauwtjes, maar veel zijn het er niet. Met veel moeite weet ik een redelijke foto van het Witstreepblauwtje – Agrodiaetus damon te maken.


s’Middags lopen we nog wat veldjes door, maar overal lijken de vlinders al uitgevlogen te zijn.

Na wederom een kort nachtje besluiten we nu richting Oostenrijk te rijden in een poging de Azuurglazenmaker – Aeshna caerulea te vinden. Het is een plek waar we nog nooit zijn geweest, en eenmaal aangekomen blijkt er een stoeltjes lift en een klein verhard pad omhoog te lopen. Aangezien een slagboom omhoog staat besluiten we met de auto naar boven te gaan. Al snel blijkt het pad smaller dan gedacht en ook het losse grind maakt het een dramatische rit. Na tien minuten ben ik er helemaal klaar mee, maar keren is geen optie dus we rijden rustig verder. Uiteindelijk komen we een uur later boven op de berg aan en staan we midden op een ski piste. Een prachtig uitzicht, maar ik zie nu al op tegen de terug weg.

Gelukkig vinden al snel de eerste Azuurglazenmakers, wat de stemming weer wat opbeurt. Maar als we na een paar uur nog geen een foto hebben kunnen maken is de stemming ook al snel weer een stuk minder. Uiteindelijk gaat er een keer eentje zitten, maar dan precies op Jori’s shirt. Hierna zijn we het zat en beginnen weer aan de doden rit naar beneden. Eenmaal beneden gekomen staat er iemand de slag boom te repareren, en begint op z’n onaardigste in het Oostenrijks tegen ons te schreeuwen. Waarschijnlijk was het niet de bedoeling om met de auto omhoog te gaan.


Eenmaal terug bij ons hotel in Zwitserland blijkt het weer de volgende dag wat minder te zijn, geen reden dus om vroeg op te staan. Na lekker uitgeslapen te hebben gaan we een poging wagen Azuurglazenmakers in Zwitserland te vinden. Ik had een leuk berg meertje op het oog, wat op Google maps wel makkelijk te belopen leek. Eenmaal begonnen aan de wandeling haakt mijn schoonvader na een kwartiertje al af. Wij lopen eerst nog vrolijk door, maar na een uur zijn we helemaal op, en er is nog geen meertje te zien. Hoe lang we uiteindelijk onderweg zijn weet ik niet, maar we vinden het meer wat er prachtig bij ligt. Er vliegen verschillende Taigaglanslibellen rond die niet willen gaan zitten, en de Azuurglazenmaker lijkt ook hier onvindbaar. Als het na een dik uur ook nog begint te regenen is de lol er ook hier wel vanaf en besluiten we weer aan de lange tocht naar beneden te beginnen. Op tijd zijn we weer terug bij het hotel, en omdat het de volgende dag ook slecht weer zal zijn, hoeven we er niet vroeg uit.


Om toch wat te gaan doen vandaag besluiten we op zoek te gaan naar Alpenlandsalamanders – Salamandra atra. Ik heb een goeie plek in Oostenrijk gevonden, dus daar gaan we vandaag heen. Eenmaal aangekomen op de plek van bestemming blijken we niet zo dichtbij te kunnen parkeren als we hopen en weer wacht ons een lange en zware wandeling. Na een kleine twee uur gelopen te hebben vinden we de eerste twee salamanders en beginnen we direct met fotograferen. Al even snel begint het te regen, en niet zo’n klein beetje ook. Het komt met bakken tegelijk naar beneden. Met de camera onder de paraplu kunnen we toch een paar uurtjes foto’s blijven maken ondanks de regen. Een paar uur later zijn we dan ook helemaal doorweekt en koud tot op het bot. Aangezien het weer ook niet beter lijkt te worden gaan we terug richting auto. Langs het hele pad terug zijn nu salamander tevoorschijn gekomen, en de lange wandeling blijkt dus onnodig te zijn geweest. Maar eenmaal in de auto is alle regen weer snel vergeten en bedenken we wat we de laatste dag zullen doen.


We checken het weerbericht voor de rest van Europa maar overal lijkt het te gaan regenen. Omdat het nog vroeg in de middag is besluiten we naar de Eiffel te rijden om daar te overnachten en te zien of hier nog wat late Bleke blauwtjes te vinden zijn. We komen aan in het donker en gaan snel slapen in de auto ergens langs de kant van de weg. De volgende ochtend maken we een klein rondje om te zien of het de moeite is om te fotograferen, maar de meeste vlinders zien er al oud uit, en ook het weer zit niet mee. We nemen niet de moeite om een plaatje te schieten en gaan op weg naar huis.

---

Zomer vakantie Italië (2015)

Zoals wel vaker loop ik erg achter met het online zetten van mijn foto’s. Het nieuwe seizoen is al weer bijna begonnen en ik heb nog een paar kleine updates te gaan. De grootste update is waarschijnlijk van de zomer vakantie naar Elba, Italië waar ik drie weken met het hele gezin geweest ben. Er zouden voor mij vier nieuwe soorten vlinders te vinden moeten zijn op dit eiland. Aangezien het om twee heivlinders, een blauwtje en een hooibeestje ging had ik wel een beetje verwacht dat ik een of meerdere van deze soorten rond ons huisje zou vinden. Na een week tijd had ik helaas nog maar een hand vol vlindertjes gezien in de omgeving en niks wat echt de moeite waard was om al te veel tijd aan te besteden. Toen ik uiteindelijk een kaart van het eiland aan het bestuderen was kwam ik een “vlinder pad” tegen, wat speciaal aangelegd zou zijn om vlinders te kijken. Natuurlijk direct de volgende dag vroeg op stap gegaan om hier heen te gaan. Al voor de zon op was (ongeveer 20 graden) stond ik aan het begin van het pad wat omhoog leek te gaan een berg op. De eerste tien minuten zag ik overal al de nodige zandoogjes vliegen, maar nog niks van de soorten die ik zocht. Eenmaal het bos uitgekomen en het pad volgend tussen de kale rotsen zie ik opeens verschillende heivlinders vliegen. Zonder het boek er bij te pakken is het duidelijk dat dit een soort heivlinder is die ik nog nooit heb gezien, het is de Corsicaanse heivlinder die in de vlucht een hele opvallende bovenkant heeft.


Even later kom ik tussen de Corsicaanse heivlinders ook een wat saaier gekleurde heivlinder tegen wat uiteindelijk een Zuidelijke heivlinder – Hipparchia aristaeus blijkt te zijn. Dat was de andere heivlinder die ik hoopte te vinden. Deze lijkt over het algemeen wat schuwer en wil zich niet makkelijk laten fotograferen, maar uiteindelijk maak ik er toch een (wat saai) plaatje van.


Door al het gevlieg achter deze vlinders heb ik helemaal niet op zitten letten, maar overal vliegt ondertussen ook het Elbahooibeestje – Coenonympha elbana, een prachtig klein vlindertje, maar omdat het ondertussen al vrij warm is kom ik niet verder dan een paar slechte foto’s. Ik wandel het pad nog wat verder af op zoek naar het Elba vals heideblauwtje – Plebejus villai maar zonder succes. Omdat het nu echt warm begint te worden besluit ik terug naar huis te gaan. Aan de ene kant ben ik enthousiast dat ik drie nieuwe soorten heb gevonden, maar aan de andere kant is het ook enorm balen dat ik net het blauwtje mis lijk te lopen. Zeker ook omdat dit vlindertje alleen op Elba voort komt en ik hier misschien nooit meer naar toe ga. Eenmaal thuis, besluit ik de volgende dag nog eens terug te gaan om betere foto’s te maken van de verschillende blauwe vlindertjes.

Weer gaat de wekker lekker vroeg en sta ik nog een half uurtje eerder aan het begin van het pad. Ik ben van plan eerst een goede foto te gaan maken van het Elbahooibeestje en ondanks dat ze al druk vliegen weet ik er een heel leuk plaatje van te maken als er een mooi exemplaar even op een dode varen tak gaat zitten.


Hierna doe ik nog even mijn best om wat betere foto’s te maken van de verschillende heivlinders als ik opeens een wat mottig klein vlindertje langs zie vliegen. Ik ren er een poosje achter aan tot het beestje even gaat zitten. En dan blijkt dit het Elba vals heideblauwtje – Plebejus villai te zijn. Helaas al wel erg versleten, ook omdat dit al het einde van de vliegtijd van deze soort is, maar ik ben toch heel erg blij dat ik hem gevonden heb. Het vlindertje is wel erg zenuwachtig en blijft maar vliegen. Uiteindelijk weet ik een scherpe foto te maken voor het vlindertje een afgrond in vliegt en ik hem niet meer kan volgen. Niet perfect, maar ik ben dik tevreden.


Na dit kleine succes ben ik wel weer even klaar met het vroeg opstaan. Ik heb mijn vier nieuwe soorten gevonden en besluit de rest van de vakantie lekker te blijven liggen en niet met vlinders bezig te zijn.

---

Rondje Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland 24-06/28-06-15

Na de hele dag gewerkt te hebben stap ik rond 17:00 uur in de auto om mijn schoonvader en Jordi Strijdhorst op te halen voor een reis richting de alpen. Na een voorspoedige reis komen we al rond 02:00 uur aan op de plek van bestemming in Zuid Duitsland. Het is prachtig helder weer en het gras zit al onder dauw, wat ons goede hoop geeft voor de volgende ochtend. We vieren onze voorspoedige reis nog even met een biertje, en proberen dan een paar uurtjes in de auto te gaan slapen.

Na een kleine 2 uur gelegen te hebben gaat de wekker, het is nog donker maar we willen zeker niet te laat zijn. We zoeken onze spullen bij elkaar en lopen in de schemer door het bos richting een prachtig hoogveen gebied waar we de Dwergjuffer – Nehalennia speciosa hopen te vinden. De Dwergjuffer is een zeer zeldzaam juffertje die ik een keer eerder met heel veel moeite in Polen heb kunnen vinden. Deze keer is dat heel anders en vinden we vrij makkelijk verschillende exemplaren netjes langs het pad. Zo snel mogelijk beginnen we te fotograferen, maar de zon komt sneller op dan we zouden willen en al gauw beginnen de juffertje te draaien en is het maken van fotos al weer bijna onmogelijk. Uiteindelijk valt het dan toch weer tegen om precies dat plaatje te maken wat je in je hoofd hebt. Achteraf vind ik de onderstaande close up toch het mooist. mede omdat je door de druppels op deze foto goed kan zien hoe klein dit beestje wel niet is. De andere fotos zijn hier te vinden: Dwergjuffer – Nehalennia speciosa. Al met al is het zeker een plek om nog eens naar toe terug te gaan.


Na dit goede begin stappen we weer in de auto om na een paar uur aan te komen in Oostenrijk waar we de Siberische waterjuffer – Coenagrion hylas op de foto hopen te krijgen. Het weer is gelukkig goed en tussen de middag laten de eerste juffertjes zich zien. Helaas, zoals ook tijdens voorgaande jaren is het maken van een fatsoenlijke foto niet te doen en stappen we een paar uurtjes later weer in de auto zonder de gewenste foto gemaakt te hebben.

Na een lange rit komen we rond een uur of 19:00 aan bij ons hotel in Zwitserland. We slapen in een 12 persoons kamer in de kelder, maar gelukkig zijn we de enige die van deze kamer gebruik maken. We drinken nog even een biertje en bekijken de fotos van deze dag, daarna snel richting bed.

De volgende ochtend gaat rond een uurtje of 05:00 de wekker al weer. Al snel zitten we in de auto en gaan we in de omgeving op zoek naar de Kleine apollo – Parnassius phoebus. Hier en daar is het gras wit van de ijzel, het is dus tamelijk fris. Op een paar Kleine apollo vlinders na vinden we helemaal niks. Natuurlijk hangen die paar Kleine apollo’s ook nog eens onhandig om op de foto te krijgen. Ik pruts wel wat, maar weet geen goeie fotos te maken.

Na wat gegeten te hebben gaan we naar een meer in de buurt op zoek naar de Taiga glanslibel – Somatochlora alpestris. Na een lange wandeling en een uur of 2 zoeken hebben we al met al een hand vol glanslibellen gezien waarvan de meeste waarschijnlijk gewone smaragdlibellen waren. Geen groot succes dus en we besluiten terug te rijden richting het hotel en onderweg wat veldjes te bekijken. Op alle plekken waar we stoppen lijken we nog te vroeg in het jaar te zijn en kunnen we eigenlijk geen vlinders vinden. Waarschijnlijk is het (te) lang koud geweest en hebben de vlinders nog wat meer tijd nodig om te ontpoppen. Als we stoppen bij een veldje waar we de Oranjebonte parelmoervlinder – Euphydryas intermedia hopen te vinden lijkt het alleen weer te laat te zijn in het jaar. Zo goed als alle vlinders die we vinden zijn al redelijk versleten. Ik probeer er het beste van te maken, maar uiteindelijk is het toch niet veel soeps. Wel vliegen er nog twee Gletsjervlinders – Oeneis glacialis rond die redelijk mee willen werken. Uiteindelijk maak ik hier de enige foto van waar ik deze dag een beetje tevreden mee ben.

S avonds gaan we even gezellig wat eten, en daarna al snel naar onze kamer (kelder).


Als de wekker de volgende ochtend weer rond 05:00 uur gaat rijden we eerst naar een wat lager gelegen plekje met de hoop dat daar al meer vlinder zitten. Eenmaal aangekomen zitten hier wel wat meer vlinders, maar de aantallen zijn nog steeds niet wat ik verwacht had. Weer maak ik weinig fotos en tegen een uurtje of 6 zoeken we het wat hoger op. Omdat de zon eerst over een andere berg heen moet, zijn we nog vroeg genoeg. Weer gaan we naar de Kleine apollo plek, deze keer heb ik meer geluk en vind ik een slapende Kleine apollo hangend tussen de bloemetjes. Eindelijk maak ik een foto waar ik tevreden over ben.


Al snel wordt het warmer en beginnen de vlinders te vliegen. We rijden naar een andere pas en kijken of hier misschien meer vlinders vliegen. Helaas lijkt ook hier alles later te zijn dan normaal, maar in dit geval komt het goed uit want daardoor vliegen er nog verse Bergspikkeldikkopjes – Pyrgus andromedae. Dit is juiste zo’n soort die ik andere jaren altijd mis. Als ik dan ook nog een foto kan maken op een mooi bemoste steen vind ik het al lang super.


Aan het begin van de middag krijg ik een telefoontje van Peter Groenedijk die juist aangekomen is in Zwitserland, en we spreken af om met z’n vieren op stap te gaan. We gaan op zoek naar de Thor parelmoervlinder – Boloria thore. Waarschijnlijk door het koude voorjaar vliegt deze vlinder nog amper en kunnen we er maar eentje vinden. Ook laat hij zich niet fotograferen, en we lopen verder om herdersparelmoervlinders – Boloria pales te vinden. Na veel moeite weten we eindelijk 2 vlinders te vinden, maar al snel begint het hard te regen, en besluiten we terug te gaan naar ons hotel. De rest van de dag besluiten we lekker te relaxen, drinken een biertje en ’s avonds pizza bij mijn favoriete pizzaria.

De volgende ochtend staan we nog een keer rond 05:00 uur op en maken we nog een snel rondje. We beginnen wee onder aan de berg, waar we nu al wat meer vlinders vinden dan aan het begin van onze reis, maar van mooie fotos maken wil het niet komen. Als we later nog even terug gaan om de herders parelmoervlinders van gister te vinden blijken die ook al onvindbaar, en geven we het op. We ontbijten nog even in ons hotel en rijden dan weer terug naar Nederland.

---

Roemenië (27-05/02-06)

Eind mei ben ik samen met Peter Groenendijk naar Roemenië geweest. Onze reis ging in eerste instantie naar Hongarije waar we een tussenstop wilden maken om de Steppeluzernevlinder – Colias chrysotheme te vinden en om te overnachten. Bij aankomst was het weer niet al te best, en het aantal vlinders viel ook erg tegen. Met heel veel moeite konden we een oud en afgevlogen vrouwtje van de Steppeluzernevlinder – Colias chrysotheme op de foto krijgen. Toe we weer terug naar de auto liepen hadden we een beetje geluk en vonden we een verse Kleine parelmoervlinder – Issoria lathonia die al een slaap plek had gevonden. Na hier fotos van gemaakt te hebben ging de zon al bijna onder en zijn we op zoek gegaan naar een slaap plek.


De volgende dag rijden we al snel verder richting Roemenië. Eenmaal aangekomen zoeken we verschillende mooie veldjes af, maar het lijkt er op dat we voor de meeste vlinders net een beetje aan de vroege kant zijn. We maken hier en daar wel wat fotos maar veel bijzonders zit er helaas niet tussen.

De volgende dag gaan we op zoek naar het Mozaiekdikkopje – Muschampia cribellum. Deze vlinder staat voor mij deze reis toch wel boven aan de lijst van vlinders die ik hoop te vinden. In de ochtend vinden we vooral wat blauwtjes, groentjes en de eerst Dubbelstipparelmoervlinder – Brenthis hecate maar nog steeds vallen de aantallen erg tegen. Na meer dan een halve dag zonder succes gezocht te hebben naar het Mozaiekdikkopje – Muschampia cribellum is het tegen het eind van de middag op eens raak en vindt Peter een koppeltje dat zit te paren op een Margriet. Dit geeft ons ruim de tijd om een mooie foto te maken van deze erg zeldzame vlindertjes. Hierna gebeurt er niet veel meer, maar de dag is helemaal goed.


Omdat we de vorige dag het Mozaiekdikkopje gevonden hebben gaan we vandaag eens op zoek naar de Grote ijsvogelvlinder- Limenitis populi en de Roodbonte parelmoervlinder – Euphydryas maturna. Eenmaal aangekomen valt het weer op dat de sommige vlinders al afgevlogen zijn terwijl anderen nog niet eens vliegen. We vinden maar een Grote ijsvogel die totaal niet wil meewerken en dus niet op de foto komt, de Spireazwervers – Neptis rivularis lijken schuwer dan anders en zijn ook al met geen mogelijkheid op de foto te zetten. Uiteindelijk vind ik een Roodbonte parelmoervlinder die wel mee wil werken, en maak ik de enige noemenswaardige foto van de dag.


Na een slechte vlinder dag gaan we vandaag vroeg richting de plek van de Mozaiekdikkopjes. Al voor dat de zon boven de heuvels uit komt hebben we het eerste slapende Mozaiekdikkopje en Geelbandspikkeldikkopje – Pyrgus sidae gevonden. Na meer dan een uur prutsen om goede fotos van deze vlindertjes te maken blijven we in het gebied waar ondertussen al weer wat meer vlinders vliegen, maar het blijft lastig. We hopen vooral om een mooie foto van het Geelbandspikkeldikkopje te kunnen maken, maar er vliegen niet veel van deze vlinders en ze zijn erg snel. Tegen het eind van de dag heb ik helaas nog steeds niet veel meer bijzondere fotos kunnen maken, en besluiten we de volgende ochtend nog een laatste poging te wagen.


Deze ochtend is het weer aardig raak en vinden we twee slapende Geelbandspikkeldikkopjes, een van de twee is de grootste en mooist gekleurde Geelbandspikkeldikkop die ik ooit gezien heb. Gelukkig hebben we alle tijd en maak ik hiervan toch wel de mooiste foto van deze reis. Verder maak ik nog wat fotos van blauwtjes, maar al snel is het weer erg warm en is fotograferen onmogelijk. We besluiten onze spullen in te pakken en nog even richting noord Hongarije te rijden om de volgende dag Dubbelstipparelmoervlinders – Brenthis hecate te fotograferen.


Voor dat de zon op is lopen we al weer in een mooi dal waar het normaal stikt van de vlinders, maar ook hier is alles veel later dan we dachten en is er weinig te vinden. Uiteindelijk vinden we toch nog twee slapende Dubbelstipparelmoervlinders, wat de dag een klein beetje goed maakt, maar we zoeken niet verder en gaan weer naar huis.


Al met al een redelijk lange reis met veel minder vlinders dan we hadden verwacht, maar ik ben blij dat ik eindelijk het Mozaiekdikkopje gevonden heb.

---

National Geographic – scheurkalender 2016

Gister viel er een exemplaar van de National Geagraphic scheurkalender 2016 op de mat met twee van mijn favoriete fotos afgedrukt. Natuurlijk is het altijd leuk als iemand je fotos wil gebruiken, maar als dat National Geographic is dat natuurlijk extra leuk.

Verder aan het wachten tot het weer beter wordt, als het blijft regenen zoals nu dan is het vlinder seizoen snel voorbij.

---

Veel gebeurd

Er is de laatste tijd veel gebeurd. Wat fotos betreft ben ik redelijk veel op stap geweest en heb ik de nodige uitstapjes naar het buitenland kunnen maken. Over het algemeen niet met heel erg veel nieuwe fotos, maar ik heb toch weer wat leuke nieuwe soorten vast weten te leggen. Prive /zakelijk gaat het wat minder omdat ik vorige maand mijn baan verloren heb. Nu dus weer op zoek naar een andere leuke uitdaging na 15 jaar min of meer voor hetzelfde bedrijf gewerkt te hebben. Ondank dit slechte nieuws toch nog op vakantie geweest met de familie naar Italië waarvan ik net weer een week terug ben. Nu vanmiddag nog snel een paar dagen met de auto naar Zwitserland (ondanks het slechte weer)

Vanwege de grote achterstand in fotos die ik nog online moet zetten ga ik maar gewoon verder waar ik gebleven ben en dat is het voorjaar. Naast de Oranje tipjes probeer ik ook altijd even op zoek te gaan naar de blauwe Heikikker wat dit jaar niet zonder succes was.


Vervolgens ook twee keer naar de Weerribben geweest op zoek naar libellen en juffertjes. De eerste keer was er wat libellen betreft niet veel te vinden waardoor ik me weer eens met waterjuffertjes bezig heb gehouden. Resultaat is een kleine Vuurjuffer hangend tussen het natte gras in prachtig tegenlicht.


Het tweede bezoek aan de Weerribben hoopte ik meer libellen te kunnen vinden. Dit viel in eerste instantie wat tegen maar uiteindelijk vond ik een bedauwde Glassnijder prachtig vrij hangend langs een pad. (soms gaat het zo makkelijk) Als de zon dan ook nog mooi de achtergrond beschijnt is het plaatje compleet. De andere foto is hier te vinden: Glassnijder – Brachytron pratense

---

Een teken van leven

Eindelijk weer eens een nieuw bericht op mijn website. Het afgelopen jaar ben ik erg druk geweest met werk, klussen aan mijn huis en het vernieuwen van mijn website. Mijn website is nu in ieder geval zo goed als klaar, ik hoop alles wat duidelijker en overzichtelijker is geworden.

Door alle drukte heb ik dan ook niet super veel fotos gemaakt, maar ik heb ook zeker niet stil gezeten. Eind mei ben ik een paar dagen naar Roemenie geweest en eind juni heb ik een klein rondje door Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland gemaakt. De hoeveelheden vlinders vielen overal wat tegen door het koude voorjaar, maar toch hier en daar wat leuke plaatjes kunnen schieten. Deze fotos zullen later volgen, ik begin eerst even bij het begin van 2015 met de Oranjetipjes – Anthocharis cardamines.

Zoals elk jaar begin het vlinder jaar met deze vlinders en ook dit jaar was het niet anders, ik denk dat ik weer een betere foto heb weten te maken, maar ik hoop volgend jaar toch zeker weer een betere foto te kunnen maken.


Mijn volgende blog update zal helaas weer even op zich laten wachten. Eerst zal ik donderdag met mijn familie naar Italie vertrekken om daar 3 weken te genieten van onze zomervakantie. En hopelijk ook een paar plaatjes te schieten.

Archive: Blog 2023 Blog 2022 Blog 2021 Blog 2020 Blog 2019 Blog 2018 Blog 2017 Blog 2016 Blog 2015 Blog 2014 Blog 2013 Blog 2012 Blog 2011 Blog 2010 Blog 2002 - 2009

Links: Peter Groenendijk Bernard Fransen Jordi Strijdhorst Johannes Klapwijk Matt Rowlings Guy Padfield Roger Gibbons Morten S. Molgaard