Blog 2025 Vlinder fotografie door Johannes van Donge

18-01-2025 - Noordse winterjuffer - Sympecma paedisca met rijp

Ik ben nu al een paar keer op stap geweest om foto's te maken van de Noordse winterjuffer - Sympecma paedisca. Omdat er weer mist en vorst voorspeld was kon ik het niet laten om toch maar weer een poging te wagen. Jordi ging gezellig mee, en deze keer besloten we eens op een ander plekje te gaan kijken. Na een paar koppen koffie stapten we in de auto om een uurtje later aan te komen op de plek van bestemming.

Vol goede moed stappen we uit de auto en beginnen we met zoeken. Helaas hebben er koeien gelopen op deze plek en is een groot deel van de vegetatie opgegeten of plat getrapt. Het valt dan dus ook niet mee om wat te vinden. Gelukkig vinden we uiteindelijk een paar exemplaren maar helaas zitten ze een beetje onhandig en kan ik er niet heel veel mee.

Om niet met lege handen naar huis te gaan besluit ik toch maar wat close-ups te maken. Dit levert niet hele mooie foto's op, maar het laat wel heel mooi zien hoe dit beestje onder het ijs zit. Ik heb een poging gedaan wat details van de foto te vergroten. Hierdoor kan je goed zien dat alle haartje op de pootjes bedekt zijn met een laagje ijs, ook zit er op het achterlijf een soort van dikke bevroren druppel. Bijzonder dat dit beestje onder deze omstandigheden de winter kan overleven.

Noordse winterjuffer - Sympecma paedisca met rijp

11-01-2025 - Noordse winterjuffer - Sympecma paedisca nog een poging

Vorig week dacht ik dat mijn zoektocht naar de Noordse winterjuffer (Sympecma paedisca) wel klaar was. Maar het weerbericht voor die zaterdagochtend zag er veelbelovend uit, dus besloot ik toch even te kijken of ik nog een kans had. Na een belletje met Jordi, die helaas geen tijd had om mee te gaan, twijfelde ik een beetje. Alleen naar het noorden rijden en daar in de kou zitten, leek me niet bepaald aantrekkelijk. Gelukkig wist mijn vrouw me te overtuigen om toch de deur uit te gaan.

Om 06:30 uur werd ik wakker, en na twee kopjes koffie was ik klaar om op pad te gaan. De autoruiten moesten nog even ijsvrij gemaakt worden en ik was vergeten te tanken, dus dat moest ook snel gebeuren. Eenmaal onderweg waren mijn handen al aardig verkleumd, maar tegen 08:30 uur kwam ik weer opgewarmd op mijn bestemming aan. Gelukkig zag het er zelfs beter uit dan ik had verwacht. Alles was bedekt met een prachtig laagje rijp en het was mooi helder.

Na een korte wandeling ontdekte ik de juffer die ik vorige week ook al had gefotografeerd. Hij hing nog steeds aan hetzelfde takje, alleen gedraaid. Dit was eigenlijk perfect, want de opkomende zon zou nu voor mooi tegenlicht kunnen zorgen. In plaats van verder te zoeken, besloot ik mijn spullen snel in te stellen en begon ik met fotograferen. De eerste foto's waren oké, maar niet beter als die van de week ervoor.

Toen de zon eindelijk boven de horizon verscheen, kwam er helaas een boom tussen de zon en mij in, waardoor het licht al snel weer verdwenen was. Geduldig wachtte ik tot de zon verder was gedraaid, wat langer duurde dan ik had gehoopt. Uiteindelijk was het dan zover: de zon stond precies waar ik hem wilde hebben en de ijskristallen schitterden prachtig in het licht. Met een enorme dosis enthousiasme maakte ik talloze foto's, die naar mijn idee allemaal prachtig waren. Toen het licht te hard werd, besloot ik mijn spullen weer in te pakken en aan de terugreis te beginnen.

Thuis aangekomen zette ik de bijna 300 gemaakte foto's op mijn computer. Ik was benieuwd naar de resultaten en scrolde meteen naar de beelden waar ik eerder zo enthousiast over was. Helaas viel het resultaat nogal tegen. De meeste foto's waren fletser dan ik had verwacht en op de beelden van verderaf waren de ijskristallen nauwelijks zichtbaar. Een beetje teleurgesteld scrolde ik nog even door de eerder genomen foto's en vond ik tussen de foto's twee beelden die precies op het juiste moment waren genomen: toen het eerste zonlicht op de ijskristallen viel. Dit zorgde voor prachtige regenboogreflecties in de achtergrond. Dat samen met de mooie beige kleuren, de structuur van de grassprieten en natuurlijk de prachtig berijpte Noordse winterjuffer - Sympecma paedisca maakt naar mijn smaak een prachtig plaatje. Eindelijk had ik een foto van de Noordse winterjuffer gemaakt waar ik weer eens tevreden mee was.

Noordse winterjuffer - Sympecma paedisca

04-01-2025 - Noordse winterjuffer - Sympecma paedisca

Het weerbericht voor deze zaterdag ochtend zag er grauw uit, maar met een redelijke kans op rijp. Vorige week was ik ook al op zoek geweest naar de Noordse winterjuffer - Sympecma paedisca, maar toen was er ondanks de kou geen rijp te zien. Op zich dus een leuke optie om nog eens op hetzelfde plekje te kijken. Jordi zag het ook wel zitten om nog een poging te wagen en dus stond ik om half acht op de stoep om eerst een kopje koffie t drinken en vervolgens richting het noorden te rijden.

Eenmaal in de auto stond de thermometer in Ermelo nog op plus 1 graad, en dus was het een beetje afwachten hoe het noordelijker zou zijn. Redelijk snel daalde de temperatuur tot rond het vriespunt, maar halverwege de rit kwamen we onder een dikke laag bewolking terecht en steeg de temperatuur weer naar boven nul. Toen we uiteindelijk nog maar een paar kilometer van onze eindbestemming waren, gaf de thermometer min 1 graad aan, ook de bermen waren hier mooi wit van de rijp.

We parkeerden de auto en liepen in een minuut of tien naar de juiste plek toe. Ik verwachte dezelfde Noordse winterjuffer - Sympecma paedisca als afgelopen week te fotograferen maar deze was al niet meer te vinden. Ook anderen zaten niet meer op hetzelfde takje als afgelopen week, of misschien waren ze gewoon dieper weg gekropen in de vegatatie. Na veel langer zoeken dan de vorige keer, vinden we gelukkig toch nog wel een handje vol juffertjes. De meesten zitten weggekropen in grote stuiken heide, wat fotograferen lastig maakt. Na een uur alle takje uitgeplozen te hebben vind ik ook een juffertje op een takje van het Pijpestrootje. Voordat het weer te warm wordt en de rijp smelt maak ik hier foto's van. Het wordt een lekker fris plaatje van een mooi berijpte Noordse winterjuffer - Sympecma paedisca.

Al snel beginnen de ijskristallen op de takjes en het juffertje te smelten. Voor ons zit deze mooie ochtend er weer op, we pakken onze spullen weer in, en rijden weer gezellig terug naar huis. Wie weet komt er deze winter nog wel eens een kans.

Noordse winterjuffer - Sympecma paedisca