06 t/m 11 juni Duitsland en Hongarije

Donderdag: Op een zonnige donderdagochtend om 09:00 uur vertrokken Jordi en ik vol goede moed in de auto richting Hongarije. Om de lange rit naar Hongarije in twee stukken op te splitsen was onze eerste tussenstop in Zuid-Duitsland. Ons doel was het vinden en fotograferen van de zeldzame Vogel waterjuffer - Coenagrion ornatum. De rit verliep vlot, en om 16:30 uur kwamen we aan op de plek van bestemming.

We hadden twee locaties in gedachten waar deze waterjuffer zou kunnen voorkomen. Bij de eerste locatie zochten we een uurtje, maar helaas zonder succes. Hoewel de locatie erg mooi was, bleef de Vogelwaterjuffer - Coenagrion ornatum onvindbaar. Maar we gaven nog niet op en gingen naar een tweede plek in de buurt.

Gelukkig werd onze moeite op de tweede plek wel beloond. Het was een prachtig plekje, precies zoals je zou verwachten voor de Vogelwaterjuffer - Coenagrion ornatum. De juffertjes zaten hier dan ook in redelijke aantallen. We namen rustig de tijd om wat goede foto's te maken terwijl het in de verte al langzaam wat bewolkter begon te worden.

Detail Vogel waterjuffer - Coenagrion ornatum waar kenmerken goed te zien zijn
Detail Vogel waterjuffer - Coenagrion ornatum waar kenmerken goed te zien zijn


Toen de zon langzaam begon te zakken was het tijd om een wel verdiende maaltijd te gaan zoeken. We besloten op zoek te gaan naar een biergarten om de dag af te sluiten met een heerlijk diner en een verfrissend biertje. Om 19:00 uur vonden we een gezellige biergarten waar we genoten van lekkere Cordon bleu en een bruisend Duitse biertje.

Een verfrissend biertje
Een verfrissend biertje


Met een voldaan gevoel stapten we om 21:00 uur weer in de auto, klaar voor het volgende deel van onze reis met de eerste bestemming, Oostenrijk. Nog voor weg reden begon het al een beetje te regenen. Even later werd dit hevige regen, onweer en files, wat de rit een stuk uitdagender maakte dan verwacht. Ondanks de barre weersomstandigheden en de vertragingen bereikten we om 23:00 uur veilig de grens met Oostenrijk.

We besloten door te rijden tot net voorbij Wenen zodat we de volgende ochtend geen last van files zouden hebben. De kilometers vlogen voorbij terwijl de nacht om ons heen steeds donkerder werd. Net voorbij Wenen, om 02:45 uur, vonden we een rustige parkeerplaats langs de snelweg waar we even konden rusten. We stopten de auto, deden de stoelen zo ver mogelijk plat en vielen al snel in een diepe slaap.

Slapen in de auto
Slapen in de auto


Vrijdag: Om 04:45 uur , na twee uur slapen worden Jordi en ik gebroken wakker in de auto. Het was een korte en toch wel oncomfortabele nacht op de parkeerplaats, maar omdat slapen niet meer ging gaan we verder met onze rit. We snakten naar koffie, om toch maar een beetje wakker te worden. Verschillende pogingen mislukten omdat het nog te vroeg is, maar uiteindelijk vonden we bij de grensovergang met Hongarije om 05:30 uur een plek waar we koffie konden krijgen. De sfeer was alsof we een stap terug in de tijd deden, maar de koffie smaakte gelukkig prima.

Toen we Hongarije binnenreden, klaarde het weer op en even later was het prachtig weer. Rond 09:00 uur kwamen we aan bij het eerste veldje in de omgeving van het plaatsje Tart. Hier vonden we al snel de Dubbelstipparelmoervlinder, Violette vuurvlinder en de Grote vos. Hoewel we enkele vlinders zagen, waren de aantallen niet erg hoog en het maken van foto's bleek al helemaal een uitdaging.

Na een poosje lopen en zoeken vervolgden we onze reis naar een open plek in het Bükk-gebergte, op zoek naar de Violette vuurvlinder. Helaas vonden we ook hier niet veel, en van foto's maken kwam het al helemaal niet. Vervolgens reden we door naar de Kleine Hortobágy, een beschermd steppegebied. Maar ook hier hadden we weinig geluk. Het was erg warm en de vlinders lieten zich niet zien of vlogen als gekken rond. Wel zagen we een paar prachtige Scharrelaars, wat een welkome verrassing was.

Kleine Hortobágy
Kleine Hortobágy


Na een dag rond rijden en zoeken komen we aan het eind van de dag aan bij de camping "Farm Lator" van Rob de Jong. Tot onze verrassing kwamen we daar Peter en Bernhard tegen die al wat langer vlinders aan het zoeken waren in dezelfde omgeving. We dronken samen een paar biertjes en praatten bij over familie en onze gezamenlijke interesse in vlinders. Daarna genoten we van een heerlijk diner in de tuin van de camping.

Gezellig diner met zijn vieren
Gezellig diner met zijn vieren


Als afsluiting van de dag dronken we nog een laatste biertje samen voordat we naar bed gingen. De wekker zou om 03:00 uur alweer gaan om op tijd te vertrekken naar Aggtelek voor een nieuwe dag met hopelijk meer vlinders.

Zaterdag: Om 03:00 uur ging de wekker en stonden Jordi en ik op. We maakten ons klaar en vertrokken richting Aggtelek. Bernard had ons een goede tip gegeven voor een plek in die omgeving waar we de dag wilden starten. Na een rit door de rustige, donkere wegen kwamen we rond 05:00 uur aan. Het was fris, slechts 13 graden, en de velden waren bedekt met een dikke laag dauw. De omstandigheden waren perfect om te fotograferen.

Al snel vonden we enkele slapende vlinders. Onderanderen vond ik een vers vrouwtje van de Violette vuurvlinder - Lycaena alciphron. Omdat ik nog nooit een vrouwtje van deze soort op de foto had gekregen heb ik hier eerst maar eens wat tijd ingestoken. Na een klein poosje wachten en tussendoor wat andere foto maken gaat ze mooi open zitten, en maak ik onderstaande foto.

Violette vuurvlinder - Lycaena alciphron
Violette vuurvlinder - Lycaena alciphron


Als ik even verder loop zie ik een Witgezoomd spikkeldikkopje - Pyrgus carthami langzaam de vleugels open doen. Door de hoeveelheid dauw en de opkomende zon maak ik een mooi tegenlicht plaatje.

Witgezoomd spikkeldikkopje - Pyrgus carthami in tegenlicht
Witgezoomd spikkeldikkopje - Pyrgus carthami in tegenlicht


Terwijl ik nog geniet van het mooie resultaat op het schermpje van mijn camera zie ik twee meter verder een Dubbelstip parelmoervlinder de vleugels openen. Snel verplaats ik mijn statief en camera en maak ik ook hier een prachtig tegenlicht plaatje van. Schitterend als alles zo mee werkt..

Dubbelstipparelmoervlinder - Brenthis hecate in tegenlicht
Dubbelstipparelmoervlinder - Brenthis hecate in tegenlicht


Net voor de zon het hele veldje opwarmt maak ik in een hoekje nog snel een foto van een Dambordje. Leuk dat dit de vorm Leucomelas is waarbij de vleugels veel geler zijn in plaats van zwart wit.

Dambordje - Melanargia galathea leucomelas
Dambordje - Melanargia galathea leucomelas


Tegen 07:30 uur begon de temperatuur te stijgen en vlogen de vlinders alle kanten op, waardoor het moeilijk werd om nog foto's te maken. We besloten door te rijden naar Josvafo, op zoek naar de Grote ijsvogelvlinder. Deze vallei is een van mijn favoriete plekken, waar ik al regelmatig ben geweest. Elke keer is het toch weer speciaal om door het frisse bos te lopen voor je de vallei op komt lopen.

Prachtig bos pad
Prachtig bos pad


Helaas liet de Grote ijsvogelvlinder zich na de hele ochtend rond lopen niet zien, maar we zagen wel andere mooie vlinders zoals Morgenrood, Grote vuurvlinder, Kleine weerschijnvlinder en de Boszandoog.

Boszandoog - Lopinga achine
Boszandoog - Lopinga achine


Rond 11:30 uur keerden we terug naar Aggtelek voor een welverdiende kop koffie. Om 13:00 uur vertrokken we opnieuw, dit keer naar een mooie vallei waar ik ooit het Oostelijk esparcette blauwtje gevonden heb. Ondanks onze inspanningen konden we deze vlinder niet vinden, maar hiervoor was het ook nog te vroeg in het jaar. Wel zagen we veel Kleine weerschijnvlinders, maar het was inmiddels veel te heet om een fatsoenlijke foto te maken.

We besloten terug te gaan naar de camping. Daar genoten we van een heerlijk koud biertje en rustten we wat uit. 's Avonds aten we een eenvoudig maar lekker broodje en maakten we plannen voor de volgende dag. We vroegen Rob, om advies over de beste plekken om Vuursalamanders en Violette vuurvlinders te vinden.

Om 21:30 uur kropen we uitgeput maar voldaan in bed. Het was een drukke en vermoeiende dag, maar het was weer erg mooi geweest.

Zondag: Omdat het vannacht flink geregend had, besloten we iets langer te slapen en genoten we om 07:30 uur van een heerlijk ontbijt. Om 08:30 uur vertrokken we richting het Bükk-gebergte, vastbesloten om Vuursalamanders te vinden. De regenachtige nacht had de kans op het spotten van deze amfibieën vergroot, en dus waren we hoopvol gestemd.

Tour door het Bukk gebergte
Tour door het Bukk gebergte


Eenmaal op de juiste plek duurde het slechts tien minuten voordat ik een volwassen Vuursalamander - Salamandra salamandra vond. Het was een prachtig en groot exemplaar. Hoewel we verder geen Vuursalamanders meer zagen, was dit al een geslaagde start van de dag.

Fotograferen van een Vuursalamander - Salamandra salamandra
Fotograferen van een Vuursalamander - Salamandra salamandra


Daarna begon een helse rit door het bos over een smal, stenig weggetje vol gaten. Helaas ben ik vergeten dit te filmen of fotograferen, maar het was echt een barre tocht. Eenmaal weer een beetje in de bewoonde wereld aangekomen gaan we weer op zoek naar de Violette vuurvlinder Ondanks dat we het veldje waar ze vaak te vinden zijn wel vonden, zagen we geen enkele vlinder. Een beetje teleurgesteld, reden we verder naar de Kleine Hortobágy om Roodbuikvuurpadden te zoeken.

Er was geen wolkje aan de hemel waardoor het erg warm was. Ondertussen ploeterden we wat door de leemachtige grond. Hoewel we aardig wat padden vonden, konden we door de hitte en modder geen goede foto's maken. Uitgeput en oververhit besloten we dat het tijd was om terug te gaan naar de camping.

Aan het einde van de dag, vies en moe, arriveerden we op de camping. We genoten van een welverdiend biertje en een heerlijke maaltijd. Terwijl we de dag doornamen, begonnen we alweer plannen te maken voor de volgende dag.

Maandag: Vannacht heeft het weer weer volop geregend, waardoor we besloten om maar niet op pad te gaan en daarom zaten we rustig aan het ontbijt om 07:00 uur. Rond 07:30 uur stapten we in de auto en aangezien de weersvoorspelling niet al te best was, besloten we richting huis te rijden. Wat een regen onderweg! Het was een constante stroom van water die ons het zicht bemoeilijkte en de rit nog zwaarder maakte.

Drijgende luchten in Hongarije
Drijgende luchten in Hongarije


We hadden plannen om nog een stop te maken in Oostenrijk, maar door het slechte weer besloten we door te rijden. Pas in Erlangen stopten we even ovoor wat avond eten. De hele weg bleven we brainstormen over wat we nog konden doen om te fotograferen. We wilden onze reis graag afsluiten met nog een laatste poging tot fotograferen.

Uiteindelijk besloten we dat het de beste optie was om in de buurt van de Nederlandse grens in Duitsland op zoek te gaan naar de Rode vuurvlinder. Het werd een enorm lange rit en de vermoeidheid begon toe te slaan. Om 23:30 uur kon ik niet langer doorgaan en besloten we om wat te gaan slapen in de auto. De regen bleef onophoudelijk vallen terwijl we een parkeerplaats vonden en ons opkrulden in onze stoelen om snel in slaap te vallen.

Dinsdag: Rond 02:30 uur word ik wakker en besef dat het tijd is om verder te rijden richting de Rode vuurvlinder. Ondanks de vermoeidheid starten we de motor en zetten onze reis voort. Eenmaal aangekomen op de juiste plek, parkeren we de auto en proberen nog even verder te slapen.

Rond 05:30 uur komen we de auto uit en stappen het veld in. Het is half bewolkt en de temperatuur is rond de 10 graden, redelijk weer dus. Na een uur intensief zoeken vinden we met moeite twee Rode vuurvlinders. Gelukkig slaag ik erin om een leuke foto te maken van deze prachtige vlinder.

Rode vuurvlinder - Lycaena hippothoes
Rode vuurvlinder - Lycaena hippothoes


Tevreden met onze vondst besluiten we verder te gaan en stoppen nog even bij een bakker. Daar genieten we van een lekker broodje en een kopje koffie.

Rond 09:00 uur beginnen we aan de laatste etappe van onze reis, terug naar huis. De rit verloopt soepel en rond de middag zijn we weer thuis.

Ondanks de uitdagingen en tegenslagen hebben we weer een prachtige reis gemaakt en toch ook weer wat leuke foto's weten te maken.



26-05-2024 - Oostelijke witsnuitlibel - Leucorrhinia albifrons

De weersvoorspelling was goed en dus moest ik op stap, maar wat te doen was wat lastiger. Door de heftige regen van de laatste tijd had ik het gevoel dat het niet slim was om vlinders te gaan zoeken. Dus vanochtend eens op zoek gegaan naar de Weidebeekjuffer - Calopteryx splendens.

Natuurlijk hadden we al snel een redelijk aantal Weidebeekjuffer - Calopteryx splendens gevonden, maar ze zaten allemaal diep verstopt in het hoge riet. Onmogelijk om een leuke foto van te maken. Op dezelfde plek zaten ook erg veel Blauwe breedscheenjuffer - Platycnemis pennipes. En toevallig zat er een wel heel overdreven haaks op een takje. Ik vond het wel een grappig gezicht en ben daarom maar eens even bezig geweest hier een leuke foto van te maken. Het zonnetje werkte gelukkig mee om de foto een beetje kleur te geven.

Blauwe breedscheenjuffer - Platycnemis pennipes
Blauwe breedscheenjuffer - Platycnemis pennipes


Toen de zon eenmaal op was konden we weer richting huis, maar omdat we langs het ven kwamen waar ik eerder deze week ook al was wezen zoeken besloten we hier nog eens te kijken. Dit keer met meer geluk en we vonden vier Oostelijke witsnuitlibel - Leucorrhinia albifrons die waarschijnlijk in de avond of vroege ochtend uitgeslopen waren. Omdat ze in de bosbessen hingen was er weinig creatiefs mogelijk, maar altijd leuk om een soort als deze in Nederland op de foto te zetten.

Oostelijke witsnuitlibel - Leucorrhinia albifrons
Oostelijke witsnuitlibel - Leucorrhinia albifrons




21-05-2024 - Grote keizerlibel - Anax imperator

Ik werd op tijd wakker deze dinsdag en omdat het weer zo mooi was ben ik even op stap gegaan. Het leek me een goed idee om te kijken of ik de Oostelijke witsnuitlibel - Leucorrhinia albifrons kon vinden. Eenmaal aangekomen bij een prachtig ven in het bos vond ik stapels huidjes van uitgeslopen libellen, maar geen Oostelijke witsnuitlibel - Leucorrhinia albifrons te vinden. Toen ik het hele ven rond gelopen was zonder succes heb ik toch nog maar even mijn camera gepakt om een foto te maken van een uitsluipende Grote keizerlibel - Anax imperator. Geen speciale foto, maar wel een prachtig gezicht om dit imposante insect to te vinden.

Grote keizerlibel - Anax imperator
Grote keizerlibel - Anax imperator




18-05-2024 - Gewone oeverlibel - Orthetrum cancellatum

Op zaterdag ochtend ging de wekker al rond een uur of 04:00 af. Even later stond ik samen met Jordi een kopje koffie te drinken, om vervolgens in de auto te stappen richting de Weerribben. Het was een prachtig ochtendje, maar het viel erg tegen om wat leuke libellen te vinden. Ik vond een slapende Sierlijke witsnuitlibel - Leucorrhinia caudalis, maar deze zat op zo'n onhandige plek dat ik er niks van kon maken. Toen ik al weer langzaam terug liep richting de auto vond ik een Gewone oeverlibel - Orthetrum cancellatum. Nu loop ik hier normaal meestal voorbij, maar deze zat mooi tussen allemaal grasjes. Toen ik eenmaal door mijn zoeker keek zag het er eigenlijk best heel mooi uit, en heb ik hier maar eens de tijd voor genomen. Onderstaande foto als resultaat, wat mij betreft weer een leuke foto.

Gewone oeverlibel - Orthetrum cancellatum
Gewone oeverlibel - Orthetrum cancellatum




Spanje 2/10 mei

Mijn vrouw wilde dit jaar heel graag een start maken aan de wandeling naar Santiago de Compostela. Ze wil deze wandeling graag alleen maken, maar het was natuurlijk wel leuk om haar weg te brengen. Omdat onze twee dochters mei vakantie hadden zijn we 's middags met zijn vieren in de auto richting Spanje gestapt.

Met zijn allen in de auto
Met zijn allen in de auto


Na een overnachting halverwege de rit komen we net voor de grens met Spanje aan in Saint-Jean-Pied-de-Port. Dit is het plaatsje waar mijn vrouw haar wandeling zal starten. We hebben nog een gezellig dagje met zijn vieren, en slapen op een prachtig plekje. De volgende ochtend staan we vroeg op om het eerste stempel te halen en afscheid van elkaar te nemen.

Saint-Jean-Pied-de-Port
Saint-Jean-Pied-de-Port


Samen met mijn twee dochters zet ik onze reis voort richting Spanje. De eerste dag komen we niet zo ver en maken eerst een stop bij Las Bardenas Reales. Dit is een soort grote "woestijn" vlakte die wel wat weg heeft van een oude western film. Het meest bijzondere is de heuvel hieronder die door erosie zijn bijzondere vormen heeft gekregen. Ik vind hier ook nog Melanargia ines, maar een fatsoenlijke foto zit er helaas niet in door de harde wind. Uiteindelijk rijden we weer verder om een nachtje te slapen in Soria.

Las Bardenas Reales
Las Bardenas Reales


Dit plaatsje blijkt niet zo'n succes te zijn en na het ontbijt vertrekken we weer om verder richting het zuiden te rijden. Onderweg stoppen we op een van de plekken die ik vooraf verzameld had om vlinders te zoeken. De dames blijven lekker hangen in de auto, en ik loop een uurtje te zoeken naar de Iberische bruine vuurvlinder - Lycaena bleusei. Uiteindelijk vind ik een veldje waar ik een van deze vlinders vindt, en de eerste foto is direct de beste foto die ik van de soort maak. Het is een prachtig vers mannetje tussen de gele bloempjes waar het hier vol mee staat.

Iberische bruine vuurvlinder - Lycaena bleusei (male)
Iberische bruine vuurvlinder - Lycaena bleusei (male)


Even later vind ik ook nog een vrouwtje met naar mijn idee erg afwijkende of bijzondere kleuren. Het is in ieder geval een prachtig opvallend vlindertje. Wat ik vooral erg leuk vind is dat deze vlinders er toch compleet anders uit ziet dan de "gewone" Bruine vuurvlinder - Lycaena tityrus.

Iberische bruine vuurvlinder - Lycaena bleusei (female)
Iberische bruine vuurvlinder - Lycaena bleusei (female)


Als de vlinders over het prikkeldraad verdwijnen, zoek ik de auto weer op en rijden we verder richting Segovia. Segovia is een prachtig plaatsje met een groot Romijns aquaduct dat dwars door het oude centrum loopt. We hebben een erg mooi hotel vlak naast het aquaduct. Omdat dit zo'n lekker rustig plekje is slapen de dames de volgende dag uit en kan ik vroeg op zoek naar vlinders. Al met al rij ik een paar uur rond, zie ik veel mooie plekjes en is het super koud zelf met vorst aan de grond. Helaas is alle moeite voor niks en vind ik geen een vlinder waar ik een foto van wil maken. De rest van de dag hangen we heerlijk rond in de stad en doen we niks anders dan eten en drinken.

De volgende dag slapen we uit en gaan we een middagje Madrid in. Natuurlijk bekijken we alleen het touristische deel en na een paar uurtjes rond gelopen te hebben zijn we er wel weer klaar mee en gaan we terug richting Segovia. Onderweg stoppen we nog even bij twee andere plekken waar ik wil kijken of er geen Mozaiekparelmoervlinder - Euphydryas desfontainii vliegen. Een van de plekken blijkt niet toegankelijk voor auto's en dus maken we een lekkere wandeling met zijn drieen door dit schitterende stukje natuur. Dit is voor het eerst dat we overal vlinders zien, maar natuurlijk niet de soort waar ik voor kwam... Zonder foto's te maken gaan we weer terug naar ons hotel.

Mooie wandeling
Mooie wandeling


Omdat we aan het eind van de vakantie mijn vrouw weer op zullen pikken gaan we vandaag weer richting het noorden. Ik wil niet weer de fout maken en ergens in de middle of nowhere belanden zoals de heenreis en dus rijden we nu in een keer door richting noord Spanje. Natuurlijk stop ik nog eens op de plek van de Iberische bruine vuurvlinder - Lycaena bleusei. Hier maak ik nog wel een paar foto's maar veel beter wordt het niet. Als snel rijden we verder en komen uiteindelijk aan op een camping in de omgeving van Estella. De camping is niet zo'n succes en we vertrekken snel weer na het ontbijt. Nu gaan we een dagje Pamplona bezoeken. Het oude centrum blijkt best heel leuk te zijn, en we vermaken ons prima deze dag. Het is weer een dag vol eten, drinken en ijsjes. 's Middags rijden we nog even een rondje in de omgeving om een van mijn laatste vlinder plekken te bekijken. Hier heb ik meer geluk en ik zie verschillende Mozaiekparelmoervlinder - Euphydryas desfontainii rond vliegen. Aangezien het nu erg warm is en alles door elkaar vliegt besluit ik morgen vroeg terug te komen. We boeken een leuk appartement in de omgeving en na een goede nacht gemaakt te hebben ga ik in alle vroegte op stap. Eenmaal aangekomen op de juiste plek kan ik niet echt vinden wat ik zoek en lijkt weer een drama te worden. Maar als de zon even op is, beginnen de eerste vlinders op te vliegen en zich rustig op te warmen. Heel veel tijd heb ik niet voor het te warm wordt, maar het is precies genoeg een pracht plaatje van een Mozaiekparelmoervlinder - Euphydryas desfontainii te maken.

Mozaiekparelmoervlinder - Euphydryas desfontainii
Mozaiekparelmoervlinder - Euphydryas desfontainii


Ik vind ook nog een voor mij vreemd getekende Zuidelijke moerasparelmoervlinder - Euphydryas beckeri. De onderste rand van de achtervleugel is bijna helemaal zwart. Misschien is dit wel heel normaal hier in Spanje, maar ik vind het er prachtig uitzien. Gelukkig maak ik ook nog een goede foto van dit schitterende beestje.

Zuidelijke moerasparelmoervlinder - Euphydryas beckeri
Zuidelijke moerasparelmoervlinder - Euphydryas beckeri


Na dit succes is het weer gedaan met de vlinders voor dit tripje. 's Middags zoeken we mijn vrouw weer op in Estella, en hebben hier nog een gezellig middagje. Daarna begint onze terugreis helaas al weer.

Natuurlijk is de wandeling naar Santiago de Compostela nog niet afgerond, en kan ik de komende jaren vast nog wel een paar keer naar Spanje.



Luxemburg / Spanje 3/8 april

Woensdag 3 april ben ik in alle vroegte in de auto gestapt om richting Luxemburg te vertrekken. Deze middag heb ik een werk afspraak met een van onze klanten in Luxemburg stad en 's avonds diner. Na een leuke sessie met de klant en een gezellige avond word ik de volgende ochtend wakker in een regenachtig Luxemburg. Na een goed ontbijt stap ik in de auto om richting Spanje te rijden. Ik had gedacht dat het zou schelen dat ik vanuit Luxemburg vertrok, maar het was nog steeds ongeveer 1400 kilometer rijden. Uiteindelijk zit ik de hele dag in de auto en tegen een uurtje of 01:00 kom ik aan bij een hotel in Lleida, Spanje. Direct val ik in slaap om vijf uur later weer wakker te worden en op zoek te gaan naar de eerste vlinders. Rond een uurtje of 07:00 kom ik op de plek aan waar ik eerder al eens het Groen marmerwitje - Euchloe bazae gevonden heb. Het is nog een beetje donker, niet al te warm, en een kaal landschap.

Habitat van het Groen marmerwitje - Euchloe bazae
Habitat van het Groen marmerwitje - Euchloe bazae


Het eerste uur is het tamelijk fris en zonder ook maar een vlindertje te zien loop ik door dit uitgestrekte gebied te zoeken. Plotseling vind ik een geel vlindertje en denk ik eindelijk geluk te hebben, maar het blijkt een Geel oranjetipje - Anthocharis euphenoides te zijn. Omdat ik het zoeken eigenlijk al wel zat ben, maak ik maar wat foto's van dit vlindertje. Ik heb een nieuwe Camera, de Canon R6 Mark II en dit is een mooie gelegenheid vast een beetje te wennen. Aan de camera ligt het niet, maar het vlindertje geeft me niet er veel mogelijkheden.

Geel oranjetipje - Anthocharis euphenoides
Geel oranjetipje - Anthocharis euphenoides


Ondertussen begint de zon af en toe een beetje door te breken en de temperatuur wordt al wat prettiger. Er beginnen wat vlindertje rond te vliegen, maar niet de soort die ik zoek. Ik besluit lekker te gaan zitten en tot 12:00 uur te wachten, en als ik dan nog niks gezien heb ga ik verder. Het wachten duurt verschrikkelijk lang, maar tegen een uurtje of 11:30 vliegt het juiste gele vlindertje langs. Echt warm is het nog niet, dus de vlinder is redelijk rustig. De vorige keer heb ik al best leuke fto's gemaakt van dichtbij, en ik probeer nu iets meer afstand te nemen. Helaas biedt het landschap niet veel mogelijkheden tot creativiteit. Uiteindelijk vind ik de onderstaande foto best leuk geworden, maar de foto's van een paar jaar geleden zijn eigenlijk net zo goed...

Groen marmerwitje - Euchloe bazae
Groen marmerwitje - Euchloe bazae


Na en poosje foto's gemaakt te hebben vind ik nog een tweede exemplaar, maar betere foto's maak ik niet. Ik loop richting de auto om weer een stukje ver te rijden. De vlinder die ik vooral hoop te vinden deze reis is het Zuidelijk oranjetipje - Zegris eupheme. Een prachtige vlinder die ik nog nooit heb gezien en hier in noord Spanje aan de noord rand van zijn verspreidingsgebied zit. In de omgeving heb ik verschillende plekken waar ik wil gaan zoeken, maar als ik in de buurt kom blijken veel van de plekken omgetoverd te zijn tot velden met zonnepanelen. Veel andere veldjes waar ik een zee van gele bloemen had verwacht zijn geploegd en liggen er kaal bij. Zo her en der kom ik wat redelijk plekjes tegen, maar het valt me erg tegen. Tegen het eind van de dag stop ik voor de tweede keer bij een veldje dat er redelijk uit ziet en zie ik tot mijn grote verbazing het vlindertje vliegen dat ik zoek. Zonder foto's te maken ga ik weer weg op zoek naar een hotel, maar de volgende ochtend kom ik terug om hier te gaan zoeken. Tegen het eind van de dag loop ik nog wat rond in de buurt van mijn hotel en vind een paar Westelijk marmerwitje - Euchloe crameri. Omdat ik verder niks te doen heb, maak ik hier nog maar een foto van en ga dan op zoek naar wat eten.

Westelijk marmerwitje - Euchloe crameri
Westelijk marmerwitje - Euchloe crameri


De volgende ochtend sta ik al op tijd bij het veldje van gister, het is nog half donker, maar ik ga vast op zoek. Nog voor de zon opkomt vind ik de vlinder die ik zoek. Helaas maar een exemplaar, maar ik vind het al lang super. Ik maak vast wat foto's maar het duurt nog een hele tijd voor de zon over een heuvel heen komt. Tegen de tijd dat de zon er eindelijk is, zit ik al een uur op m'n kieën te wachten. Ook hier valt de hoveelheid begroeing tegen en veel opties heb ik niet, maar ik maak een nette foto met mooie gele tinten. Vooraf had ik er meer van verwacht, maar met onderstaande foto moet ik het doen. Wel moet ik zeggen dat het een schitterend beestje is, echt prachtig om te zien.

Zuidelijk oranjetipje - Zegris eupheme
Zuidelijk oranjetipje - Zegris eupheme


Een foto maken van de vlinder met open vleugels lukt me niet, en ik heb geen zin om te lang op deze plek te blijven hangen. Ik heb nog een laatste soort die ik hoop te vinden en tussen de middag rij ik die kant op. Onderweg stop ik natuurlijk op verschillende plekjes, maar ondanks dat er al heel wat vlinders vliegen lukt het niet om foto's te maken. De wind lijkt ook wat aan te trekken, wat fotograferen al helemaal lastig maakt. Eenmaal aangekomen op de plek van bestemming is er alleen maar meer wind gekomen. En zonder al te veel verwachtingen begin ik mijn wandeling een berg(je) op. Op deze plek hoop ik de Lente erebia - Erebia epistygne te vinden. Ik vind het een van de mooiere bruine vlinders, en het is al erg lang geleden dat ik deze voor het eerst en laatst gezien heb. Als ik op de juiste plek ben, blijkt de wind als een gek door de open plekken te waaien waar ik de vlinders hoop te vinden. Uiteindelijk blijken de vlinders hier ook te vliegen, maar met deze wind is het onmogelijk goede foto's te maken van deze toch al lastig te fotograferen soort. Ik geef het op voor vandaag en ga op mijn gemakje op zoek naar een slaap plaats en wat eten voor de avond.

Lente erebia - Erebia epistygne
Lente erebia - Erebia epistygne


Zoals te zien op de foto hierboven heb ik de volgende ochtend meer geluk. Het weer is een stuk beter en de vlinders zijn nog niet super warm waardoor ik het me beter lukt rustig foto's te maken. Het grootste gedeelte van de ochtend ben ik druk op deze plek, tot het te warm is en het geen zin heeft te blijven. Tussen de middag stap ik weer in de auto om te starten aan mijn reis terug naar Nederland. De rit valt niet mee en ik haal het niet om op tijd thuis te zijn, dus ik rij net Parijs voorbij en boek daar een hotel. Lekker uitgeslapen rij ik maandag ochtend het laatste stukje, om met de lunch weer gezellig thuis te zijn bij mijn familie.



01-01-2024 - Vernieuwde website

De afgelopen drie jaar heb ik mijn website niet meer bijgehouden door drukte en andere bezigheden. Nu is dat natuurlijk bijzonder jammer en heb dan ook besloten weer actiever bezig te gaan met de fotografie en mijn website. De afgelopen maanden ben ik maar eens begonnen met mijn website in een nieuw jasje te steken, wat het updaten voor mij wat makkelijker maakt. Ook is het naar mijn idee goed overzichtelijk nu.

Al jaren was ik van plan om ook een Engels talige website te maken, en dat heb ik dan ook maar direct gedaan. De andere website is eigenlijk identiek, maar heeft een Engelse navigatie. Je kan een kijkje nemen op: EUbutterflies.com

Ondanks de stilte op mijn website ben ik de laatste jaren nog wel eens foto's wezen maken, dus de komende tijd hoop ik te gebruiken om mij verschillende pagina's en blog bij te werken. Mocht je nieuwsgierig zijn naar de updates van de afgelopen drie jaar, klik dan af en toen even naar de vorige blog jaargangen.

Aglais urticae - Small Tortoiseshell ready to emerge
Aglais urticae - Small Tortoiseshell ready to emerge