Een van de mooiste plekjes

De Palpuognasee in Zwitserland vind ik een van de mooiste plekken om rond te wandelen. Al een paar jaar ga ik in oktober een weekendje richting Zwitserland om in dit gebied te bezoeken. In het begin van de herfst zijn de Lariksen prachtig goud geel wat de bergen nog mooier maakt dan ze al zijn. In 2017 had ik het geluk dat ook het weer nog prachtig was, waardoor ik onderstaande plaatje kon maken. Het contrast en de kleuren laten het bijna niet echt lijken, maar toch kan het hier echt zo mooi zijn.


Na een dagje in de omgeving van dit meer gelopen te hebben, heb ik ook nog Lago-di-Saoseo bezocht. Wel een aardig lange maar mooie wandeling. Maar als je eenmaal boven bij dit meer aan komt is dit ook zeker de moeite waard. In het echt was het indrukwekkender dan deze foto. Maar ook dit is zeker een plekje om nog eens naar toe terug te gaan.

---

Eind van het vlinder seizoen 2017

Zo na de zomer vakantie beginnen de vlinders in Nederland altijd hard achteruit te gaan, en ook merk ik dat ik zelf dan wel weer wat extra rust kan gebruiken. Toch probeer je zo nu en dan toch nog even op stap te gaan maar meestal zonder al te veel succes.

In augustus ben ik nog eens wezen zoeken naar de Zilveren maan – Boloria selene. Op zich waren en nog genoeg vlinders te vinden, maar aan alle vlinders was al goed te zien dat ze hun beste tijd wel gehad hadden. Ondanks dat natuurlijk toch een poging gewaagd om een foto te maken.


Een van de soorten die meestal als een van de laatste in het jaar nog te vinden is, is de Kleine vuurvlinder – Lycaena phlaeas. Een schitterend klein vlindertje waar ik om een of andere reden al jaren geen foto meer van gemaakt had. Als het dan ook nog een mooi ochtendje is met heel veel dauw, kan ik het niet laten een mooie close-up te maken.


Wat verderop in hetzelfde veldje zit een ander exemplaar waar ik een stuk verder vanaf ga zitten, wat weer een compleet andere foto geeft, maar naar mijn idee zeker niet minder. In 2018 moet ik zeker eens terug gaan om wat meer werk van dit vlindertje te maken, want hier kan ik zeker nog een veel betere foto van maken…

---

Zomer vakantie Corsica (2017)

Op het moment dat ik dit berichtje plaats ben ik al bijna weer toe aan de zomer vakantie van 2018, maar het is altijd weer leuk om even terug te kijken.

Van 7 juli t/m 29 juli zijn we op vakantie geweest met het hele gezin op Corsica en een gedeelte van het van land van Italië. Voor iedereen die nog nooit op Corsica is geweest, kan ik van harte aanraden dit prachtige eiland eens te bezoeken. Mooie dorpjes, prachtige natuur met hoge bergen, en witte stranden. Naast dit prachtige landschap zijn er ook nog eens hele mooie en speciale vlinders te vinden. Een handje vol van de vlinders die op dit eiland voor komen zijn endemisch voor Corsica en Sardinië wat dit nog bijzonderder maakt. Nu is de vakantie met de familie niet echt bedoeld om de hele dag foto’s te maken, maar ik ben er toch een paar momenten tussen uit geweest om even wat plaatjes te schieten.


De vlinder die boven aan mijn lijst stond om te vinden was de Corsicaanse koninginnenpage – Papilio hospiton. Helaas was ik al wat aan de late kant om deze soort nog te vinden, maar op 10 juli heb ik toch een poging gewaagd. Omdat de afstand tot de plek waar ik wilde zoeken een hele tocht was en ik de familie niet vroeg wakker wilde maken ben ik de avond er voor vast richting de plaats van bestemming gegaan om een nachtje in de auto te slapen. De volgende ochtend al vroeg aan de wandel gegaan. Het landschap was uiteindelijk lastiger begaanbaar dan ik vooraf verwacht had en het was dan ook een hele klimpartij. In eerste instantie vond ik alleen maar wat Corsicaans hooibeestje – Coenonympha corinna wat ook een leuke en nieuwe soort voor me was, maar toch niet echt heel erg speciaal. Vervolgens vond ik nog een laat Corsicaans vals heideblauwtje – Plebejus bellieri. Een erg oud exemplaar, maar toch erg leuk om op de foto te krijgen. En daar naast vlogen er ook Vale argusvlinder – Lasiommata paramegaera. Al erg snel werd het super warm en was ik van plan terug te lopen toen ik op het idee kwam dan maar een rups van deze koninginnenpage te gaan zoeken. Ook dit viel niet mee, maar uiteindelijk heb ik er toch eentje kunnen vinden. Prachtig beestje!


Als ik even later richting de auto klim, vliegt er op eens een Koninginnenpage over. Zo snel als mogelijk is probeer ik de vlinder te volgen en als deze gaat zitten kan ik duidelijk zien dat dit de Corsicaanse variant is. Na 2 foto’s vak de bovenkant vliegt het beestje weer verder waarna ik een 2e kans krijg van de buitenkant. Een paar seconden later is het al weer afgelopen en vliegt de vlinder naar de volgende berg. Ondertussen ben ik het helemaal zat, en ga ik weer richting auto om terug te rijden naar de familie die ondertussen op me zit te wachten.

Wat later in de vakantie zijn we een paar dagen in het noorden wat redelijk hoge bergen heeft. Tijdens onze auto ritten stop ik zo nu en dan om te kijken of er nog speciale vlinders te vinden zijn op bijvoorbeeld bloeiende braam. na verschillende keren zonder succes gestopt te zijn vind ik op weg naar het hoogste punt van Corsica de Corsicaanse parelmoervlinder – Argynnis elisa. Ik probeer wat plaatjes te maken, maar zonder al te veel succes helaas. Wel besluit ik de volgende dag terug te gaan voor een herkansing. Zo gezegd zo gedaan en de volgende dag sta ik op dezelfde plek, en zo af en toe komt er een wild fladderende parelmoervlinder langs. Na een paar uur wachten voor een groepje distels in de brandende zon weet ik toch wat redelijke plaatjes te schieten van deze speciale parelmoer vlinder.


Aangezien ik verder niet heel veel betere foto verwacht te maken, besteed ik hier ook niet veel meer tijd aan. Ergens onderweg kom ik bij een slootje nog wat Tyrrheens lantaarntje – Ischnura genei tegen die ik natuurlijk wel op de foto moet zetten, maar daar blijft het bij.

Na twee weken op Corsica te zijn geweest trekken we nog een weekje door Italië. We beginnen met een dagje Pisa en rijden vervolgens verder richting Lago Maggiore. Omdat ik nu vrij dicht bij Zwitserland ben, en altijd nog eens de Geelbanderebia op de foto wil krijgen ga ik er weer een avondje vandoor om boven op een berg in de auto te slapen. De volgende dag wordt weer een hele lange wandeling over smalle paden, en natuurlijk ook weer zonder ook maar een enkele Geelbanderebia te zien. Dit is ondertussen al het derde jaar op rij dat ik een poging doe deze vlinder te vinden en telkens zonder succes. Ondanks dat ik blijf zoeken, kan ik toch hier en daar nog wat andere foto’s maken, maar voor de Erebia moet ik toch nog eens terug. Na deze poging tot vlinderen is het klaar en ronden we de vakantie nog even rustig af.

---

Een Spiegeldikkopje – Heteropterus morpheus

Omdat het al weer een hele tijd geleden dat ik een Spiegeldikkopje – Heteropterus morpheus gezien had, leek het me leuk deze soort weer eens te gaan zoeken. Ondanks dat ik wel een beetje mijn twijfels over het weer had, toch mijn wekker op tijd gezet en in het donker op stap gegaan. Eenmaal aangekomen op de juiste plek, was het een kleine moeite om verschillende slapende Spiegeldikkopjes te vinden. Helaas was ik niet de eerste, en waren er al verschillende personen voor me geweest, die het ook nog nodig vonden om de hele begroeiing inclusief waardplanten plat te stampen. Gelukkig kon ik gewoon netjes vanaf het pad een vlindertje uit kiezen, en rustig fotograferen. Onderstaande zat wel heel erg fraai op een bloempje van de Wikke.

---

De Veenbesparelmoervlinder – Boloria aquilonaris

Half juni ben ik zoek geweest naar de Veenbesparelmoervlinder – Boloria aquilonaris. Door de grote hoeveelheid mist, pakte het weer wat minder zonnig uit dan ik had gedacht. Maar ondanks dat toch wel weer een geslaagd plaatje van dit vlindertje in zijn natuurlijke omgeving.

---

Hongarije 4/6 juni

Samen met Peter en mijn schoonvader ga ik een lang weekendje richting Hongarije. Eigenlijk was ik van plan geweest om meer in de buurt te blijven, maar vanwege het slechte weer in de regio had ik geen beter idee. Aangezien ik ook altijd nog eens een mooie foto van de Violette vuurvlinders hoop te maken was dit een goede reden om weer eens richting het oosten te rijden. Vroeg in de ochtend straten we de reis, en zonder enig probleem of oponthoud passeren we na een uurtje of 12/13 de grens met Hongarije. Vanaf dat moment begint de pech toe te slaan. Het lampje van de bandenspanning begint op mijn dashboard te branden. Bij de eerste benzinepomp stoppen we en hopen we door te kunnen rijden na de betreffende band opgepompt te hebben. Helaas gaat hetzelfde lampje al snel weer branden en lijkt er toch wel echt een lek in de band te zitten. Bijkomend probleem is dat ik geen reserveband heb en dat het ondertussen bijna 18:00 uur is op zaterdag. Na wat telefoontjes te hebben gepleegd met hulpdiensten blijkt de enige manier om deze dag nog geholpen te kunnen worden om terug te gaan naar Oostenrijk en daar te wachten op een sleepwagen welke ons verder kan helpen. Er zit dus niks anders op om de band nog een keer op te pompen en proberen om Oostenrijk te bereiken. Met een hele lege band komen we uiteindelijk op de afgesproken plek aan net over de grens. Natuurlijk is er geen sleepwagen te zien. Verschillende telefoontjes verder en uren wachten verschijnt er dan eindelijk een hulpdienst. Als we in en opgeladen zijn blijken we eerst een uur te moeten rijden naar de persoon die de band kan plakken en natuurlijk is het ook nog een uur de verkeerde kant op. Tegen de tijd dat we aankomen is het al donker, maar we worden wel netjes geholpen en na een half uurtje kunnen we onze reis weer voortzetten. Uiteindelijk komen we pas rond een uurtje of 02:00 op de plek van bestemming aan.


Na twee uur slapen gaat de wekker al weer. Omdat we allemaal amper geslapen hebben is niemand wakker, en in alle slaperigheid valt de camera van Peter op de stenen vloer. De rest van het weekend werkt de camera maar half wat het allemaal niet makkelijker maakt. Als we vervolgens een stukje rijden en op de plaats zijn waar we vlinders hopen te vinden lijkt het weer perfect te zijn en de omgeving prachtig. Vanwege de vermoeidheid en ongelukkige start van de ochtend lukt het niet erg om goede foto’s te maken. Eigenlijk maak ik de hele ochtend geen een fatsoenlijke foto. Enige leuke is deze verse Grote vuurvlinder.


Als het vervolgens warm wordt gaan we op zoek naar Violette vuurvlinders. We beginnen op de wat hoger gelegen plekken, maar hier is het nog te vroeg en er vliegen nog Zilveren manen in plaats van Violette vuurvlinders. Maar na wat verschillende plekjes bezocht te hebben, vinden we een mooie beschutte plek waar we wel verschillende Violette vuurvlinder vinden. Natuurlijk is het wel een graadje of 30 en vliegt alles achter elkaar aan dus de foto die ik hoop te maken zit er niet tussen. Na een paar uur houden we het voor gezien en besluiten de volgende dag terug te komen.

De volgende ochtend beginnen we eerste weer met een rondje op het veldje waar we een dag eerder ook gestart zijn. Dit keer zijn er nog meer vlinders te vinden, het barst er gewoon van de Dubbelstip parelmoervlinders. Maar omdat er altijd wat tegen moet zitten, is het nu te warm en bewolkt, en omdat ik ook moe ben komt de camera maar amper uit de tas. Bijna met tegenzin maak ik toch nog een paar foto’s van de parelmoertjes, maar ook hier wordt ik niet erg blij van.


Tegen de tijd dat alles weer rond vliegt gaan we verder naar de plek waar we gister gestopt zijn om toch weer verder te zoeken naar de Violette vuurvlinders. Door de hitte, en omdat we allemaal nog steeds erg moe zij geven we de moed al snel op en gaan even lekker een dutje doen in het gras. Als we een paar uurtjes later een tweede poging doen werkt het weer een klein poosje mee door zo af en toe een wolkje voor de zon te laten schuiven. Dit levert nu niet direct super plaatjes op, maar ik maak in ieder geval een scherpe foto van een redelijk vers mannetje. De rest van de dag blijven we ploeteren, maar beter wordt het helaas niet.


De volgende ochtend is het al weer tijd om terug naar Nederland te gaan. We rijden nog wel even langs de parelmoervlinder plek, maar het is deze ochtend zo warm, dat alles al vliegt als we door het veld lopen. Al snel houden we het voor gezien en lopen terug naar de auto om aan de terug reis te beginnen.

---

Ringoogparelmoervlinder – Boloria eunomia

Het weekend van 3 en 4 juni zijn we met het gezin richting Ardennen gereden om kort te camperen. Het weer was heerlijk, en ook het slapen in de tent is prima bevallen. Omdat we in de omgeving van verschillende mooie vlinder plekken zaten ben ik nog even een ochtendje richting de Blauwe vuurvlinders gereden. Helaas waren er ook nu geen slapende exemplaren te vinden, maar met veel moeite vond ik wel een slapende Ringoogparelmoervlinder – Boloria eunomia. Foto is niet helemaal wat ik in mn hoofd had, maar het is in ieder geval geen standaard close-up geworden.

---

Blauwe vuurvlinder – Lycaena helle

Al weer even geleden (21 mei) ben ik zoals gewoonlijk weer op zoek geweest naar Blauwe vuurvlinders – Lycaena helle. Vrijdag avond zijn we al richting de Eifel gereden waar we een nachtje in de auto hebben geslapen. Vervolgens vroeg opgestaan om op zoek te gaan.

Het vinden van slapende vuurvlinders viel niet mee, en uiteindelijk hebben we uren moeten wachten tot de eerste vlinders begonnen te vliegen. Maar omdat het een koude nacht was begonnen alle vlinders zich rustig op te warmen wat voldoende kansen gaf tot het fotograferen van open vlindertjes. Al met al toch weer twee foto’s weten te maken waar ik tevreden mee ben. Voor onderstaande foto van een mooi vers mannetje geeft redelijk goed de blauwe glans weer.

---

Zuid Spanje 8 t/m 12 april

Zaterdag 8 april vlieg ik samen met Peter Groenendijk om 05:00 vanaf Schiphol naar Malaga (Spanje). Ook in Spanje is het nog vroeg in het jaar voor de vlinders, maar daarom zijn er wel een paar speciale soorten te vinden.

Eenmaal aangekomen halen we een huur auto op, en rijden we richting het zuid oosten naar de omgeving van Bazae. De rit hier naar toe is best mooi, vreemde landschappen en sneeuw op de Sierra Nevada. Na de lunch komen we aan op de plaats van bestemming. Hier geen mooie veldjes met bloemen, maar alleen maar kale zand duinen met grote gras pollen zo ver als je kan zien.


Ondanks het eentonige landschap vinden we al redelijk snel de eerste vlinders. Naast wat andere witjes vliegen hier voornamelijk Klein marmerwitjes – Euchloe tagis. Aangezien ik deze soort nog niet heb en deze buiten Spanje erg lastig te vinden is, is dit natuurlijk super. Helaas zoals wel vaker bij witjes blijkt het zo goed als onmogelijk om hier fatsoenlijke foto’s van te maken vanwege het lekkere weer, en dus de drukke vlinders. Na de halve middag achter vliegende witjes aangelopen te hebben komt er eindelijk een geel vlindertje langs. Dit is het Groen marmerwitje – Euchloe bazae waar ik vooral op gehoopt had. Vergeleken bij de witjes is deze alleen nog lastiger op de foto te krijgen aangezien ze echt nooit gaan zitten en veel sneller vliegen. Aan het eind van de dag heb ik een slechte foto van een Groen marmerwitje van erg ver af, verder is alle inspanning tot nu toe voor niks geweest. Ondertussen begint het snel af te koelen en voor we weg gaan, proberen we wat slapende witjes te vinden om de volgende ochtend verzekerd te zijn van vlinders, en voor dat het donker is hebben we drie slapende Kleine marmerwitjes gevonden. We proberen de plekken te onthouden en vertrekken richting hotel voor diner en een goede nacht.

Na prima geslapen te hebben vertrekken we direct naar dezelfde plek als gister op zoek naar de witjes. Eenmaal aangekomen zitten ze alle drie nog op dezelfde plek als we ze gevonden hebben en kunnen we eindelijk eens rustig fotograferen. Na een uurtje wordt het te warm en begint alles te vliegen, maar de Kleine marmerwitjes staan op de foto.


Nu alles voorzichtig begint te vliegen hopen we meer Groene marmerwitjes te vinden, maar helaas. We doen nog een poging om een andere plek in het gebied te vinden, maar een uur of vier later hebben we nog steeds niks gevonden. We besluiten dat dit geen zin meer heeft, en zonde van onze tijd is. Na de lunch stappen we in de auto om richting de zuid-oost kust te gaan.


Na een uur of twee en een half rijden zijn we op de volgende plek aangekomen waar we het Moors christusdoornblauwtje – Tarucus theophrastus willen vinden. Na een paar minuten zoeken hebben we het eerste exemplaar al gevonden, en al snel vinden we verschillende van deze schitterende kleine vlindertjes. Vanwege het warme weer zijn ook deze vlinders aardig druk en lastig te volgen, maar hier en daar wil er wel eens eentje meewerken en na een uurtje of twee hebben we een foto waar we alle twee tevreden mee zijn.


De laatste poging van de dag wordt het Valse Oranjetipje – Colotis evagore. Peter heeft een plek waar dit prachtige vlindertje mogelijk kan vliegen, maar eenmaal aangekomen op de plaats van bestemming is er niks te vinden. Omdat we nog helemaal naar het westen moeten rijden blijven we niet langer hangen en rijden nog enkele uren verder om in het donker bij ons volgende hotel in de omgeving van Ronda aan te komen.

De volgende ochtend is het nog aardig fris en staat er een stevige wind. We gaan op zoek naar de Groene klaverpage – Tomares ballus in een grote vallei. Dat klinkt best mooi, maar op dit moment is het niet anders dan een vlakte met kort gras en dode distels. Dit landschap in combinatie met windkracht 6 maakt niet de meest goede foto omstandigheden. Gelukkig vinden we al redelijk snel de eerste slapende klaverpage op een dode distel, en een half uurtje langer zoeken levert zelf een stuk of 8 exemplaren op. Helaas blijken ze allemaal op grote dode distels te slapen.


Als het langzamerhand wat warmer begint te worden beginnen er wat meer vlinders rond te vliegen hoewel de aantallen nog laag zijn. We zien een enkel Geel oranjetipje – Anthocharis euphenoides en hier en daar een Spaanse pijpbloemvlinder – Zerynthia rumina. Ook zitten er tussen de redelijke aantallen Groene klaverpages, af en toe nog een mooi vers exemplaar. Deze vlindertjes doen eigenlijk niks anders als ergens tussen het korte gras zitten en verder vliegen als je in de buurt komt. Als de zon eenmaal vol schijnt en het heerlijk warm is lijken de vlinders wat rustiger te worden en lukt het eindelijk een mooi plaatje te schieten.


Tegen het eind van de middag koelt het weer snel af en lopen wij weer richting auto. Als we er bijna zijn vliegt er een Geel oranjetipje rond die duidelijk aan het zoeken is naar een slaapplek voor de avond. Op een afstandje houden we de vlinder in de gaten om te kijken waar ze gaat zitten. Na een half uurtje heeft ze een mooi plekje op een Brem gevonden en besluit niet meer te gaan vliegen. Voor ons nog net even een mooie afsluiting van de dag voor het te donker wordt.


Het is al weer de een-na-laatste dag en we gaan weer op zoek naar wat andere soorten. Net voor de zon alles te warm maakt komen we op een plek aan waar we het Moors tijmblauwtje – Pseudophilotes abencerragus vinden. In de schaduw van de bomen vinden we nog een paar slapende vlindertjes. Na een minuut of twintig foto’s te hebben gemaakt, komt de zon er aan en al snel vliegen alle vlindertjes als gekken rond.


Omdat het geen zin heeft hier te blijven rijden we door naar en plek voor Dambordjes. Hier hebben we helaas geen succes. Na een uurtje gezocht te hebben, zijn we nog niet verder dan 2 langs vliegende witjes. We rijden verder en besluiten verschillende veldjes en bermen te doorzoeken naar vlinders. Hier en daar vinden we wel eens een Klaverpage of Spaanse pijpbloemvlinder, maar foto’s maken wil niet lukken. Uiteindelijk zijn we de hele dag onderweg en hebben we bijna geen foto’s kunnen maken. Als het begint te schemeren zitten we al weer lekker aan het diner met een biertje.


De laatste dag is al weer aangebroken, maar omdat ik pas rond 18:00 uur vlieg is er nog genoeg tijd om een laatste plekje te bezoeken. We gaan op zoek naar het Moors dwergblauwtje – Cupido lorquinii. Binnen twee minuten nadat we uit de auto zijn gestapt vind ik al het eerst exemplaar. Gelukkig is het nog niet heel erg warm en kunnen we wat foto’s maken. Uiteindelijk vinden we ook nog een tweede vlindertje, maar meer kunnen we er niet vinden. Als we het bijna zat zijn vliegt er opeens een net uitgeslopen Spaanse pijpbloemvlinder – Zerynthia rumina langs. Aangezien het nog vroeg genoeg is nemen we nog even rustig de tijd om dit fraaie vlindertje op de foto te zetten. Als we deze vlinder er uiteindelijk netjes op hebben staan is het echt afgelopen en zetten we de reis voort richting vliegveld.

---

Smaragdlibel – Cordulia aenea

Op 30 april voor het eerst weer naar de Weerribben geweest om op zoek te gaan naar uitsluipende libellen. Voor de meeste soorten waren we nog net te vroeg in het jaar, maar de Smaragdlibellen – Cordulia aenea waren al zo ver. Hieronder het resultaat van de eerste libellen foto van 2017.

---

Nachtvorst

De nacht van 19 op 20 April was erg koud, met stevige vorst. Natuurlijk moest er een poging gewaagd worden om Oranje tipjes te vinden. In de omgeving van Zwolle een leuk veldje gevonden, met stapels pinksterbloem, maar helaas geen vlinder te zien. Na wat fanatieker zoeken bleken de meeste vlinders door de kou van de bloemetje afgevallen of gesprongen te zijn. Helaas dus. Uiteindelijk toch nog een Tipje gevonden, maar op een helaas niet zo’n mooie plek. Hierdoor geen speciale foto gemaakt maar een echte close-up waardoor de kou wel goed zichtbaar is.

---

Archive: Blog 2023 Blog 2022 Blog 2021 Blog 2020 Blog 2019 Blog 2018 Blog 2017 Blog 2016 Blog 2015 Blog 2014 Blog 2013 Blog 2012 Blog 2011 Blog 2010 Blog 2002 - 2009

Links: Peter Groenendijk Bernard Fransen Jordi Strijdhorst Johannes Klapwijk Matt Rowlings Guy Padfield Roger Gibbons Morten S. Molgaard