Blog 2018 Vlinder fotografie door Johannes van Donge

Zomervakantie 2018

Dit jaar viel de zomer vakantie vrij laat, en dus zijn we begin augustus met de auto naar Italië geweest. Voor vlinders vind ik dit eigenlijk al weer een beetje aan de late kant. En dus heb ik ook niet zo veel tijd besteed aan het zoeken van vlinders. De enige soort die ik van te voren bedacht had om te zoeken was de Herfsterebia – Erebia neoridas.

Toen we tijdens onze vakantie dan toch in de buurt van een plek kwamen waar ik van wist dat de Herfsterebia er zou moeten vliegen zijn we gestopt voor een mooie lange wandeling. Met z’n vieren de bergen in op onze slippers. Het was erg warm en zonnig wat alle vlinders erg druk maakte, maar gelukkig kwam er op een gegeven moment wat laaghangende bewolking aan.

Mijn dochters, Italie 2018

Toen het een beetje af begon te koelen kon ik eindelijk een foto maken. Helemaal niks bijzonders helaas, maar het is altijd leuk om weer eens een nieuwe vlinder soort tegen te komen.

Herfsterebia – Erebia neoridas

Een paar dagen later zitten we te zwemmen bij een klein stroompje en komen mijn dochters aanwandelen met een libel die ze uit het water hebben gevist. Het blijkt een Zuidelijke bronlibel – Cordulegaster bidentata te zijn. We zetten de libel op een muurtje zodat hij een beetje kan drogen en opwarmen. Als ik een handje vol foto’s heb gemaakt, vliegt de libel al weer weg.

Zuidelijke bronlibel – Cordulegaster bidentata

Vervolgens ben ik niet meer van plan om nog meer foto’s te maken, maar als we bij een bed and breakfast komen waar verschillende Geraniumblauwtjes rond vliegen, moet ik toch even mijn camera pakken. Uit eindelijk vind ik het een erg leuk plaatje geworden met de Geraniums op de achtergrond.

Geraniumblauwtje – Cacyreus marshalli

Rondje Duitsland

Op 8 juni ben ik na de lunch begonnen aan een kort uitstapje, met als doel de Veenluzernevlinder in Zuid-Duitsland op de foto te zetten. Voor ik de grens over ging ben ik eerst een paar uur op zoek geweest naar de Grote weerschijnvlinder – Apatura iris.

Het was deze middag redelijk bewolkt, maar heel af en toe wist de zon toch even door te breken. Toen de zon na een uur zoeken even goed door kwam, zweef de eerste Weerschijnvlinder naar beneden om op het pad te gaan zitten drinken. Redelijk makkelijk kon ik uiteindelijk een drietal van deze vlinders vinden en op de foto zetten. Uiteindelijk zijn dit denk ik de beste foto’s geworden van de hele trip…

Grote weerschijnvlinder – Apatura iris

Uiteindelijk trok de lucht weer dicht en werd het echt wat frisser waardoor de vlinders weer verdwenen en ik mijn reis weer voor kon zetten. Mijn volgende stop was de Eifel met de bedoeling om de Steppeparelmoervlinder – Melitaea aurelia te vinden. Eenmaal aangekomen op de plek van bestemming is de zon al bijna onder. Toch kan ik zonder moeite de eerste 10 exemplaren redelijk makkelijk vinden en ook maak ik vast wat foto’s.

Als het echt te donker wordt, is het tijd voor wat eten en het vinden van een slaap plek. Vooral dat laatste ging niet echt goed, en uiteindelijk parkeer ik mijn auto ergens op een bos pad waar ik in m’n eentje probeer te slapen.

Na een wat gebroken nacht rij ik in het donker al weer naar de parelmoervlindertjes. Het is zwaar bewolkt, en het ziet er niet naar uit dat het weer veel beter gaat worden vandaag. Wanneer er voldoende licht is zet ik een handje vol vlinders op de foto, en niet al te veel later rij ik weer verder richting het zuiden van Duitsland.

Steppeparelmoervlinder – Melitaea aurelia

De reis verloopt voorspoedig en aan het eind van de middag ga ik vast even op zoek naar Pimpernelblauwtjes die ook in dit gebied moeten voorkomen. Na een prachtige wandeling, vind ik stapels Wourparelmoervlinders en ook verschillende Donkere en gewone Pimpernelblauwtjes tegen. Het begint al wat donker te worden dus ik onthoud de plekken waar de meeste vlinders zitten om hier de volgende ochtend eerst naar toe te gaan. Dan ga op zoek naar een plek om te slapen. Omdat ik al wat gaar ben van de vorige nacht probeer ik een hotel te vinden, maar vanwege een bruiloft is het meeste in de directe omgeving vol en beland ik weer in mijn auto. En alsof dat nog niet erg genoeg is, begint het ook nog te regenen. Toch val ik even in slaap, maar rond een uur of 01:00 schrik ik wakker van een klap onweer, en het ondertussen echt noodweer te zijn.

Na weer een nacht amper geslapen te hebben loop is ’s ochtends weer richting de vlinders. Zoals verwacht na dit weer is er eigenlijk niks meer te vinden, maar gelukkig is het wel mooi opgeklaard. Na lang zoeken weet ik toch wat vlinders te vinden, en precies op het goede moment vind ik het eerste Donkere pimpernelblauwtje.

Donker pimpernelblauwtje – Maculinea nausithous

Een kwartiertje later is het al weer aardig warm en begint er van alles uit te gras te kruipen en weer vrolijk rond te vliegen. Tot mijn verbazing komt er vlak naast me een Veenhooibeestje op een Pimpernel bloempje zitten en voor het eerst kan ik hier ook eens rustig een foto van maken. Niet een prachtige plaat, maar wel een mooi scherpe foto van een lastig te fotograferen vlindertje.

Veenhooibeestje – Coenonympha tullia

De rest van de dag loop door het gebied te zoeken. Op een bepaald stuk vind ik uiteindelijk nog een stuk of 3 Veenluzernevlinders, maar deze blijven non-stop vliegen. Eerst twijfel ik nog of ik de volgende dag terug zal komen om te zien of deze vlinders slapend te vinden zijn, maar omdat die kans zo klein is ga ik het einde van de dag langzamerhand weer richting Nederland. Her en der stop ik nog wel eens en maak nog een paar prut foto’s, maar meer kon ik er helaas niet van maken.

Uiteindelijk weer mooi op tijd thuis.

Vuurvlinders

Begin mei zijn we met het hele gezin een weekendje naar de Belgische Ardennen geweest met de tent. Het weer was lekker en de kinderen hadden vrij, dus was dat een prima reden om even op stap te gaan. Wat vlinders betreft is het dan toch nog wat aan de vroege kant, maar dit jaar waren de Blauwe vuurvlinders ook erg vroeg en dus heb ik zoals bijna elk jaar weer een poging gewaagd. Dit keer ben ik wat minder enthousiast over het resultaat, maar het is altijd schitterend om deze vlindertjes om je heen te zien vliegen.

Blauwe vuurvlinder – Lycaena helle

Een weekje later ben ik op de Veluwe op zoek geweest naar de Bruine vuurvlinder. Ook een schitterend vlindertje waar ik al lange tijd geen goede foto van had gemaakt. Gelukkig lukte het een mooi vers vrouwtje te vinden waar ik in eerste instantie foto’s van maakte met de vleugels gesloten. Toen toch maar besloten om te wachten tot de vleugels open zouden gaan. Zoals we vaker vloog het vlindertje weg voor de foto gemaakt was, maar vanwege de temperatuur was het beestje prima te volgen. Al snel belande ze op een sprietje en ging uitgebreid zitten opwarmen in het eerste zon licht. Wat mij betreft een heerlijk plaatje, met mooie warme kleuren.

Bruine vuurvlinder – Lycaena tityrus

Voorjaar in Spanje

Begin april ben ik samen met mijn schoonvader een lang weekend richting noord Spanje gereden. Heel graag wilde ik wat betere foto’s maken van het Groen Marmerwitje – Euchloebazae en het Aardbeiboomgroentje – Callophrys avis. Het Groen Marmerwitje heb ik vorig jaar ook al op de foto proberen te krijgen, maar dat viel toen heel erg tegen. Deze vlinder leeft in een soort maan/duin landschap, waar deze als een gek rondjes vliegt.

De eerste dag zien we niet veel meer dag regen, regen en nog een regen. We rijden de hele Pyrinieen door, maar het heeft geen zin om met dit weer ergens te stoppen om vlinders te zoeken. Na een wat teleurstellende eerste dag gaan we de volgende dag naar een wat zuidelijkere plek. Toen we op de plek kwamen waar ik het Groen Marmerwitje hoopte te vinden viel het weer nog steeds wat tegen, veel bewolking en net wat aan de koude kant. Na uren rondlopen had ik dus ook nog geen enkele vlinder gezien. Aan het einde van de middag leek de bewolking wat open te breken en besloot ik maar te blijven wachten om te zien of het toch nog wat warmer zou worden. Gelukkig was dit het geval en al snel zag ik de eerste vlinders vliegen. Vanwege het afwisselende weer lukte het om voor deze soort aardige foto’s te maken en kon ik aan het einde van de dag tevreden verder rijden.

Groen marmerwitje – Euchloe bazae

De volgende dag was het de bedoeling om op zoek te gaan naar het Aardbeiboomgroentje – Callophrys avis in het noord oosten van Spanje. Hier heb ik de hele dag elk groentje dat ik tegen kwam gevolgd om te zien of hij misschien een bruin kopje heeft. De haren op de kop van dit vlindertje zijn namelijk het enige verschil met het veel voorkomende Groentje. Een stuk of 100 Groentje later had ik nog niet het goede beestje gevonden. Als ik besluit nog een keer een pad op en neer te lopen voor we weg gaan zie ik een net wat bruiner groentje zitten. Nadat ik wat dichter bij kan komen blijkt dit inderdaad het Aardbeiboomgroentje te zijn. Zoals wel vaker maak ik niet de meeste mooie foto, maar het is weer een stuk beter dan dat ik al had.

Aardbeiboomgroentje – Callophrys avis

Hierna ben ik moe en er klaar mee. We besluiten vast een stukje richting Nederland te gaan rijden zodat het de volgende dag niet een al te lange rit wordt.